Auteur: Wesley 26 maart 2015 1 Reactie

One Ring to rule them all, One Ring to find them,
One Ring to bring them all and in the darkness bind them,
In the Land of Mordor where the Shadows lie.

– J.R.R. Tolkien –

War of the Ring
Fantasy Flight Games
First Edition 2004
1-4 spelers
Engelstalig, Nederlandstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid
180 minuten speelduur
Wargame / Fantasy / Dobbelstenen / Handmanagement

Zelden zal de achtergrond van een spel zo weinig uitleg behoeven als bij War of the Ring. De boeken van J.R.R. Tolkien waren al menig jaar een favoriet onder de liefhebbers van het fantasy-genre, maar met de komst van de films werd een nog groter publiek bereikt, waardoor inmiddels vrijwel iedereen bekend is met de reis die Frodo en zijn reisgenoten hebben gemaakt.

War of the Ring is één van de vele spellen die zich afspelen in het door Tolkien bedachte Middle-Earth en in dit spel beleven de spelers een groot gedeelte van het verhaal opnieuw. De shadow speler (die de legers van Sauron voor zijn rekening neemt) en de free peoples speler (die de fellowship en de legers van Gondor, Rohan, Elven, Dwergen en Noorderlingen voor zijn rekening neemt) gaan de strijd met elkaar aan in de hoop dat zij na een speeltijd van ongeveer 3 uur de overwinning kunnen claimen. De shadow speler wint als hij voor 10 punten aan settlements van de free people heeft veroverd (een military victory) of als de fellowship  12 corruptiepunten heeft gekregen door het gebruik van de ring. De free people speler wint als hij de ring heeft vernietigd in Mount Doom of als hij voor 4 punten aan settlements van de shadow speler heeft veroverd.

Dit spel en al haar spelregels zijn immens en het zou het bestek van deze review te buiten gaan om deze volledig te bespreken. Ik zal mij dan ook beperken tot de hoofdlijnen van het spel.

De plattegrond van Middle Earth

De hoofdfase van elke ronde is de fase waarin de verschillende actiedobbelstenen worden gegooid en de spelers beurtelings hun acties mogen uitvoeren. Deze fase begint als beide spelers hun dobbelstenen gooien. De shadow speler begint het spel met 7 dobbelstenen en de free people speler met 4 dobbelstenen. De spelers kunnen extra dobbelstenen erbij krijgen als zij tijdens het spel personages als The Witch King, Sauron, Gandalf the White en Aragorn in het spel krijgen. Op de dobbelstenen staan symbolen die staan voor de acties die je die ronde uit mag voeren, zoals het rekruteren van nieuwe troepen, het bewegen van bestaande troepen enzovoorts. Nadat de Shadow speler alle gegooide ‘eye of Sauron-symbolen’ apart heeft gelegd weten de spelers uit welke acties zij deze ronde kunnen kiezen. De acties die de spelers kunnen kiezen is afhankelijk van de resultaten van de dobbelstenen die zij gerold hebben.

De dobbelstenen met actiesymbolen

Te beginnen met de free people speler kiezen de spelers  om de beurt een actie en voeren die uit. Zij kunnen daarbij onder meer kiezen uit het rekruteren van extra legers of personages, het verplaatsen van legers, aanvallen van vijandige legers, het voortbewegen met de fellowship enzovoort. Heeft de tegenstander terwijl jij aan de beurt bent meer dobbelstenen dan jij, dan kun je er ook voor kiezen om de beurt aan de tegenstander te geven en even te wachten. Niet tevreden over het gegooide resultaat? De free people speler begint het spel met vier ringen. Elke ring biedt de mogelijkheid om een gegooide dobbelsteen naar een resultaat naar keuze te veranderen. Maar heb je de ring eenmaal gebruikt dan gaat deze naar de shadow speler die hem ook nog eenmaal mag gebruiken. Er zal dan ook wijselijk omgegaan moeten worden met deze ringen.

De keuzes qua acties zullen in het begin beperkt zijn door de interne politieke stand van zaken van de verschillende volkeren. Volken die al aan de oorlog deelnemen, kunnen aanvallen of over de grenzen van andere volkeren heen hun gebied in gaan en nieuwe legers rekruteren. Is een volk echter nog niet zover, dan kan dit nog niet en is het van belang om het volk zo snel mogelijk actief en vervolgens oorlogvoerend te krijgen. Dit doe je door onder meer acties, kaarten en de verschillende personages van the fellowship te gebruiken. Maar ook de tegenstander kan helpen door het desbetreffende volk aan te vallen of haar gebied binnen te vallen.

De fellowship speelt – evenals in de boeken – een grote rol in het spel en als free people speler heb je dan ook veel vrijheid in wat je de fellowship wilt laten doen. Je kunt de fellowship een of meerdere malen opsplitsen, gebruiken om de interne politiek van een volk te beïnvloeden en haar laten reizen richting Mordor.

Bij het reizen moet je opletten dat je niet opgemerkt wordt door Sauron. Hoe? Nou, elke beurt mag de shadow speler voordat hij zijn dobbelstenen heeft gegooid een of meer dobbelstenen opzij leggen. Daar komen vervolgens de gegooide ‘eye of Sauron-symbolen’ bij gelegd en dit aantal dobbelstenen is het aantal gewone dobbelstenen dat hij mag gooien als de free people player heeft gereisd met de fellowship in een poging de fellowship op te merken. Een resultaat van één of meer 6’en houdt in dat de fellowship opgemerkt is en dat er een tegel getrokken moet worden waarop de schade staat (in vorm van corruptiepunten, het verlies van kameraden of het feit dat de fellowship zichtbaar en daarmee kwetsbaarder is) vermeld. Veelal is het aan de free people speler of hoe hij met de schade omgaat (wil hij corruptiepunten of offert hij een companion op, wordt de fellowship zichtbaar of gebruikt hij de ring om verborgen te blijven).

Zolang de fellowship verborgen is, kan haar weinig gebeuren. Is zij echter zichtbaar dan is zij kwetsbaarder voor effecten van de kaarten van de shadow speler. Zichtbaar worden is het gevolg van gezien worden tijdens het reizen (en het niet gebruiken van de ring), maar kan ook vrijwillig gedaan worden. Aan het begin van elke beurt heeft de free people speler namelijk de keuze om de fellowship zichtbaar te maken. Dit zal slechts gebeuren indien er corruptiepunten genezen moeten worden, als dit gunstig is voor de interne politiek van een volk of als de speler een andere gids van de fellowship wil aanwijzen (met andere voordelen). Uiteraard kan de fellowship speler met de juiste dobbelsteen de fellowship weer verbergen.

The Witch King

Zodra de fellowship Minas Morgul of Morannon heeft bereikt en zich daar zichtbaar heeft gemaakt, is het einde van het spel in zicht. De jacht naar de Fellowship verandert op dat moment. De fellowship hoeft namelijk nog maar vijf stappen te maken (5x reizen) om te winnen. Reizen kan zij overigens alleen nog maar als zij verborgen is. Elke keer dat de free people speler de fellowship laat reizen, mag de shadow speler een tegel trekken zonder dat hij hiervoor hoeft te dobbelen. Naast de gebruikelijke schade in de vorm van corruptiepunten en zichtbaar worden, kan hier ook een ‘stop-symbool’, waardoor de fellowship geen stap vooruit mag zetten. Daarnaast geldt er een deadline voor de fellowship, want elke ronde dat zij zichzelf niet onzichtbaar heeft gemaakt en/of gereisd heeft krijgt zij automatisch één corruptiepunt.

Voor beide spelers begint de klok dan ook te tikken zodra Mordor wordt bereikt. De shadow speler heeft nog maar een paar beurten de tijd om settlements in te nemen en de free people speler moet zo snel mogelijk de ring zien kwijt te raken in Mount Doom.

Het eindspel

Een wargame is uiteraard geen wargame als er ook niet daadwerkelijk in gevochten zou worden. De gevechten binnen War of the Ring moet je even doorkrijgen, maar zodra dit het geval is, blijkt het vrij logisch in elkaar te zitten.

De eerst stap van elke ronde van een gevecht is dat beide spelers de mogelijkheid krijgen om een combat-kaart in te zetten. Zowel de in het spel aanwezige character-kaarten als strategy-kaarten (die je tijdens het spel kunt gebruiken) bevatten ook een combat-tekst die je tijdens een gevecht kunt gebruiken. Als beide spelers hebben besloten om dit wel of niet te doen, maken zij de keuzes aan elkaar bekend en mag elke speler een aantal dobbelstenen gooien dat gelijk is aan het aantal regular en elite units die meedoen aan het gevecht (met een maximaal van vijf dobbelstenen). Elke gegooide 5 of 6 is een slachtoffer bij de tegenstanders. Elke leider die aan het gevecht deelneemt draagt geen dobbelsteen aan de worp bij, maar laat je een dobbelsteen opnieuw gooien. Dit gaat door totdat één van beide legers is verslagen of het gevecht wordt afgebroken. Vooral de free people speler zal goed op moeten letten welke gevechten hij wel of niet wil aangaan, want als zijn units verliezen dan zijn ze ook daadwerkelijk uit het spel (in tegenstelling tot de niet eindigende voorraad units van de shadow speler).

Maar daarmee zijn we er nog niet. Bepaalde settlements maken het namelijk moeilijker om je tegenstander te verslaan en als er sprake is van een stronghold in het aangevallen gebied dan kun je je daar als verdedigend leger zelfs in verbergen (met maximaal 5 units) waarmee het nog moeilijker wordt voor de tegenstander om het gebied in te nemen.

Conclusie

War of the Ring is een spel dat beide recensenten van deze site meerdere malen hebben gespeeld en wij zullen dan ook beide onze mening geven ten aanzien van dit spel.

Wesley: Ik beschouw War of the Ring als één van de pareltjes in mijn spellenkast, maar het heeft even geduurd voordat ik het als zodanig beschouwde. De speelduur, setup en omvang van al hetgeen je rekening mee moet houden, zorgt er namelijk voor dat dit spel best een aardige learning-curve heeft en overweldigend kan overkomen. Foutjes tijdens de eerste paar potjes zijn dan ook zeker niet uitgesloten.

Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik graag vaker een hele middag voor dit spel wil uittrekken, maar zelfs in dat geval is het altijd even goed opletten. Welke units horen ook alweer bij welk volk, waar bevindt die zich op het politieke spoor, waar kan ik units wel of niet rekruteren etc. Goede overzichtskaartjes zijn dan ook geen overbodige luxe voor dit spel. Dit mede omdat het onderscheid tussen de verschillende units niet altijd even goed te zien is en de kleuren van de gebieden op het speelbord ook makkelijk over het hoofd te zien zijn.

Dat je met zoveel rekening moet houden is ook wel weer gaaf, aangezien er dus ook voldoende ruimte is om je eigen strategie te bepalen. Uiteraard zal je met de fellowship gaan reizen, maar met iedereen of splits je direct? Pak je een door de shadow speler verlaten settlement op voor de punten of centreer je jouw units om weinig punten te verliezen? Allemaal vragen waar je over na zult moeten denken.

Uiteindelijk zal de rol van de dobbelsteen elke beurt weer van grote invloed zijn, maar het gebruik van de ringen, de kaarten en de vaardigheden van de diverse personages zorgen ervoor dat jouw beslissingen wel degelijk van grote invloed zijn. Wat mij betreft is er in War of the Ring dan ook een nagenoeg perfecte combinatie gevonden tussen strategie, tactiek en geluk.

Buiten het feit dat ik het een zeer goed spel vind, vind ik ook dat ze erin geslaagd zijn om het gevoel en de gebeurtenissen uit het boek over te brengen naar een bordspel. Het geheime reizen van de fellowship, de manier waarop de ring corrumpeert, de wanhopige positie van de free people legers, je ziet het allemaal terugkomen in het spel. Net als de invloed van belangrijke personages als Gandalf the White, Saruman en de Witch King en zijn Nazgul.

Wat mij betreft is dit spel dan ook absoluut een 9 waard!

Ruud: War of the Ring is een grail game, het soort spel dat je als fantasy en ameritrash liefhebber eigenlijk gespeeld moet hebben en wellicht in je eigen kast moet hebben staan. Wat ik fantastisch vind aan War of the Ring, is dat het spel een goede weergave geeft van het boek. Sauron probeert met zijn enorme militaire macht de free peoples te slopen, terwijl de free peoples het op de ring moeten gokken om te kunnen winnen. De militaire overwinning van de free peoples is normaal gesproken geen serieuze optie, tenzij de shadow speler overmoedig wordt. De bonussen die je krijgt om belangrijke fellowship leden in het spel te krijgen en de moeite die je moet doen om de free peoples in oorlog te krijgen is geloofwaardig gedaan en thematisch sterk.

Het mechanisme met de dobbelstenen vind ik fantastisch en zorgt ervoor dat elke ronde een optimalisatie oefening wordt, waarbij je zo goed mogelijk om moet gaan met wat je gegeven is. Het managen van je hand en het spelen van kaarten is interessant gedaan, al vind ik de kaarten zelf meestal niet echt de moeite waard. Ze zijn erg situationeel interessant, waardoor je soms – in mijn ogen- met een hand vol oninteressante kaarten zit waarvan je hoopt dat ze nuttig gaan worden.

Mijn conclusie is dat War of the Ring een fantastische thematische ervaring is die liefhebbers van Lord of the Rings eigenlijk moeten spelen. Ik heb hem dan ook in mijn collectie en daar gaat ie nog lang blijven. Voor mij is het spel daarom zeker een 9.