Auteur: Wesley 29 januari 2017 0 Reacties

Het is 2083 en de mensheid is bijna compleet uitgeroeid door de Loctae, een kwaadaardig buitenaards ras. Slechts een aantal van de beste exemplaren van de mensheid zijn nog in leven, maar brengen hun tijd door in een gevangenis. Het lot geeft hen nog één kans om te ontsnappen uit deze gevangenis en zo de mensheid een tweede kans te geven. Maar de gevangenis is een labyrint dat continu verandert, dus of dit lukt…….

The Daedalus Sentence
Tom Bleys, Ian van Gemeren, Bart Waeterschoot
2016
1-4 spelers
Eagle-Gryphon Games
60 minuten
Action Points / Cooperative Play / Hand Management
Engelstalig, Nederlandstalig
Taalonafhankelijk

Inleiding
The Daedalus Sentence is een coöperatief spel voor 1-4 spelers dat zich afspeelt in een gevangenis ergens in ons heelal. De slimste, snelste en handigste mensen zijn gevangen genomen (in plaats van direct gedood) en naar de gevangenis gebracht om onderzocht te worden door de Loctae. Wellicht dat zij hun genetisch materiaal nog kunnen gebruiken om er zelf beter van te worden.

Het toeval wil echter dat de gevangenis getroffen wordt door en meteorietinslag waardoor een deel van de stroom uitvalt. Een uitgelezen mogelijkheid om een poging te doen om te ontsnappen. Probleem is echter wel dat de gevangenis bestaat uit verschillende ringen die, onafhankelijk van elkaar, bewegen. Alsof dat nog niet genoeg is, lopen er ook nog voldoende bewakers rond die zullen proberen om je weer te pakken te krijgen.

Doel
Het doel van het spel is overleven en ontsnappen. In de buitenste ring van de gevangenis bevindt zich een ontsnappingscapsule die de enige mogelijkheid is om de gevangenis te verlaten. Waar deze echter precies is, weet je niet en wat je daartussen tegen zult komen weet je ook niet. Alsof dat nog niet ingewikkeld genoeg is, verandert de layout van de gevangenis ook nog eens na elke ronde waardoor er een zekere mate van flexibiliteit, inventiviteit en aanpassingsvermogen wordt gevraagd van de spelers.

Als alle spelers de ontsnappingscapsule hebben bereikt (en daar op hetzelfde moment staan), dan winnen zij het spel. Als een speler echter voor de tweede keer tijdens het spel opnieuw gevangen wordt genomen of als alle spelers tegelijkertijd opnieuw in hun cel opgesloten zitten (waardoor ze niet meer bevrijdt kunnen worden door een andere speler) dan hebben zij het spel direct verloren.

Voorbereiding
Het spel draait grotendeels om de gevangenis en die zal je dan ook moeten klaarleggen. Je begint daarbij eenvoudig door de tegels met de cellen (en de spawning chamber van de Loctae Wetenschappers) in de middelste ring neer te leggen. Vervolgens schud je de blauwe tegels en deze leg je gesloten als de volgende ring neer.

Voor de ring na de blauwe ring (de rode ring) leg je de 4 randomizer tegels apart en je pakt hiervan 2 willekeurige tegels. Deze schud je door de overige rode tegels heen en je legt deze tegels vervolgen gesloten als volgende ring neer. Ditzelfde doe je vervolgens voor de gele en groene ring om daarmee de gevangenis af te maken.

Iedere speler kiest vervolgens een karakter om mee te spelen en krijgt het spelersbord, de miniatuur en de tokens die daarbij horen.

Ten slotte wordt het Theseusbord klaargelegd. Hierop wordt aangegeven dat het alert level aan het begin van het spel 1 is en er worden op zowel de bovenste als onderste rij vier kaarten open op neergelegd. De overige kaarten worden als trekstapel bij het speelbord neergelegd. Iedere speler begint het spel met twee kaarten.

Het spel kan nu gespeeld worden.

Uiteraard begin je het spel in je eigen cel.

Ronde-overzicht
Elke ronde bestaat uit 3 fases. Allereerst is er de updatefase, gevolgd door de actiefase en ten slotte de fase waarin het spel aan de beurt is om het jou moeilijk te maken.

In de update fase werkt je met name het Theseusbord bij. Dit bord voorspelt de rotaties van de ringen (bovenste rij) en de bewegingen van de bewakers (onderste rij). Voor zover er lege plekken zijn op het Theseusbord worden deze gevuld door kaarten te trekken van de trekstapel. Je vult dit bord altijd in dezelfde volgorde aan.

Als de spelers klaar zijn met fase 1, dan kunnen ze doorgaan met fase 2. In deze fase voeren de spelers al hun acties uit. Hoeveel acties iedere speler heeft, is afhankelijk van met hoeveel spelers je speelt. De spelers kunnen acties tegelijkertijd uitvoeren. Voor elke actie die uitgevoerd wordt, betaalt de speler een actieblokje. Zo kan bijgehouden worden hoeveel acties iedere speler nog over heeft. Het spel laat je namelijk volledig vrij in welke volgorde je de acties wilt uitvoeren.

Het speelbord van één van de karakters met daarop de blokjes om te onthouden hoeveel acties je nog hebt.

De spelers kunnen kiezen uit de volgende acties:
– een ruimte ontdekken: als je aangrenzend aan een locatie staat die nog niet opengedraaid is, mag je deze voor een actie opendraaien. Het kan zijn dat je een bijzondere ruimte ontdekt (zie hieronder) en/of dat er Minotaurussen of Loctae Wetenschappers op deze tegel komen te staan;
– verplaatsen: per actie die je besteedt, kun je naar een aangrenzende locatie lopen;
– kaarten doorgeven: als je op dezelfde locatie staat als een medespeler kun je kaarten doorgeven aan die medespeler. Uiteraard geldt er een handlimiet (die ook weer afhankelijk is van het aantal spelers), maar spelers hoeven pas aan het einde van hun eigen beurt kaarten af te leggen;
– bewakers elimineren: je kunt wegrennen voor de bewakers, maar je kunt ze ook uitschakelen. Per bestede minotauruskaart (en actie) mag je een minotaurus van een aangrenzende locatie verwijderen. Gebruik je echter een Loctae wetenschapperskaart (en een actie), dan mag je een Loctae Wetenschapper of tot drie Minotaurussen verwijderen van een aangrenzende locatie. Voor drie minotauruskaarten kun je daarnaast een Loctae wetenschapper uitschakelen. Speel je met meerdere spelers, dan kunnen andere speler je helpen om deze drie kaarten bij elkaar uit te spelen mits alle spelers op een aangrenzende locatie staan van de bewaker(s);
– een kaart pakken: per actie pak je een kaart van de trekstapel.

Omringd door een Minotaurus en een Loctae wetenschapper.

Naast deze algemene acties kom je tijdens je zoektocht in het labyrint nog verschillende locaties tegen waarde bijzondere acties uit kunt voeren:
– ventilatieschacht: hiermee kun je naar de volgende ring bewegen, mits de kamer waar je in terecht komt al ontdekt is;
– poort: zodra deze wordt opengedraaid, wordt een code gevormd met een aantal te trekken kaarten (hoeveel is afhankelijk van de poort). Deze code moet je kraken voordat je door de poort naar de volgende ring kan. Een code kraak je door bij de poort te gaan staan en de juiste combinatie van kaarten af te leggen. Ook dit kan weer samen met andere spelers als zij op dat moment ook daar staan;
– laboratorium: per actie mag je hier direct 2 kaarten pakken;
– controle kamer: je kunt hier de bovenste rij op het Theseusbord beïnvloeden door een kaart uit deze rij om te ruilen met een van jouw kaarten;
– communicatieruimte: hetzelfde als die controlekamer, maar dan voor wat betreft de onderste rij;
– broedkamer: in deze kamer kun je je verstoppen voor de bewakers.

Elke ronde wordt afgesloten met de derde fase waarin het spel de mogelijkheid krijgt om het de spelers moeilijk te maken. Dit gebeurt in de vorm van rotaties van de ringen en het verplaatsen van de bewakers.Afhankelijk van het ‘alert level’ (dat elke keer omhoog gaat zodra je een nieuwe ring betreedt) worden er kaarten afgewikkeld van de bovenste en onderste rij (in die volgorde).

De bovenste rij op het Theseusbord bepaalt hoe de ringen roteren. Een standaard rotatiekaart toont een kleur, een getal en een richting. De ring in de desbetreffende kleur roteert in de aangegeven richting een aantal velden gelijk aan het getal op de kaart. Om dit rotatie plaats te laten vinden, plaats je een vinger in het gat dat tussen de tegels zit en draai je voorzichtig de tegels in de aangegeven richting.

Ligt er echter een witte kaart, dan roteren alle ringen het aangegeven aantal velden. Elke ring roteert in een andere richting dan de aangrenzende ringen.

Een witte kaart in de bovenste rij kan voor grote veranderingen in het labyrinth zorgen.

De onderste rij op het Theseusbord bepaalt hoe de bewakers zich verplaatsen door de gevangenis. Ligt hier een standaard rotatiekaart, dan verplaatsen de bewakers in die ring met de juiste kleur zich het aangegeven aantal velden in de aangegeven richting. Bij een witte kaart bewegen de bewakers in alle ringen zich het aangegeven aantal velden. Ook hier bewegen zij in elke ring in de tegenovergestelde richting. Bij de bewakers moet je verder in de gaten houden dat de Loctae Wetenschappers zich door poorten heen naar de volgende ring kunnen verplaatsen, de Minotaurussen blijven altijd in dezelfde ring rondlopen.

In de bovenste en onderste ring kunnen ook Minotauruskaarten of Loctae Wetenschapperskaarten liggen. Deze veroorzaken nooit een rotatie van een ring of het bewegen van bewakers, maar zorgen ervoor dat er meer bewakers op het speelbord komen. In geval van de Minotaurussen komen deze direct in één van de ringen te liggen. De Loctae Wetenschappers komen altijd in het midden van het bord in het spel (op een veld naast de cellen) en beginnen vanuit daar hun tocht naar buiten toe.

In de basis is dit hoe het spel gespeeld wordt. Door te plannen en op de juiste manier je kaarten te gebruiken, probeer je een weg uit de gevangenis te vinden zonder dat je een bewaker tegenkomt. Als deze namelijk op hetzelfde veld terecht komt als jij wordt je weer gevangen genomen en moet je in je cel wachten tot één van je medespelers je komt bevrijden. Redden jullie het allemaal tot de ontsnappingsclausule (en staan jullie daar op hetzelfde moment), dan win je het spel. Wordt een speler voor de tweede keer opnieuw gevangen of zijn alle spelers op hetzelfde moment weer gevangen, dan verlies je het spel direct.

Morrow is tijdens het spel gevangen genomen. Zolang hij niet is gered, zijn er consequenties.

Uiteraard bezit elk karakter zijn eigen bijzondere vaardigheid waar je tijdens het spel optimaal gebruik van moet maken en komt het spel met maar liefst 7 (!) varianten waarmee je het spel moeilijker kunt maken en een variant voor 5 spelers, waarbij één speler het opneemt tegen de overige vier. Voldoende variatie dus!

Conclusie

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik heb – ondanks dat het spel wat ‘schoonheidsfoutjes’ bevat – enorm genoten van het spel van The Daedalus Sentence. De gameplay van het spel bevalt me erg goed. Het idee met de roterende ringen is leuk en werkt goed. Een beetje beleid bij het roteren van de ringen is gewenst, maar dat vind ik niet zo’n probleem. Ook het gebruik van het Theseusbord, waarop je in de ene rij kunt zien hoe een ring gaat roteren en bij de andere rij hoe de bewakers zich geen bewegen werkt hier goed bij. Het creëert een soort puzzel waarbij je door optimaal gebruik van je acties zoveel mogelijk probeert te bereiken in een ronde én jezelf veilig houdt in de laatste fase van een ronde.

Ik moet hierbij wel eerlijk bekennen dat die puzzel de eerste potjes het leukst was. Daarna wilde ik toch graag iets meer onvoorspelbaarheid in het spel. Ik werd daarbij echter op mijn wenken bediend door één van de variaties waarbij het Theseusbord tijdens het spelen (deels) gesloten bleef. Samen met de variant dat er in fase 2 niet meer overlegd mag worden tijdens het uitvoeren van de acties is dit bij mij een standaardregel geworden.

Qua kwaliteit van de componenten van het spel vind ik dat het bord en de tegels zijn van stevige en goede kwaliteit. Het past goed en het roteren werkt daardoor ook goed. Zoals al eerder gezegd, zul je het roteren met beleid moeten doen maar dat vind ik persoonlijk niet zo’n probleem. De miniaturen zijn goed, maar niet van bijzondere kwaliteit. Het artwork op de kaarten, in het spelregelboek en op de borden ziet er mooi uit. Bij de tegels vind ik wel dat ze een steekje hebben laten vallen. Doordat de tegels in de verschillende ringen van verschillend formaat zijn, is bij sommige (kleinere) tegels een deel van de afbeeld ‘weggevallen’, waardoor je goed moet kijken wat voor soort ruimte je hebt ontdekt. Het is dan ook niet altijd in één oogopslag duidelijk welke ruimte zich waar bevindt. Erg zonde, want dat moet toch ook anders gekund hebben.

Voor een titel op Ameritrash.nl zou je dit als vrij abstract spel kunnen beschouwen. Zeker in de basisvariant van het spel is het uiteindelijk echt een puzzel en zijn het de mechanismes die goed werken. Daar had feitelijk gezien elk thema op ‘geplakt’ kunnen worden waarbij er sprake was van een roterend labyrint. Toch vind ik dat je tijdens het spelen wel degelijk in het spel zit en daadwerkelijk het verhaal beleeft en dat heeft toch met name te maken met de uitgebreide stukjes ‘flavortext’ die je op meerdere plaatsen in de spelregels en op de spelersborden terug ziet komen. Met de beleving zit het dus wel goed!

Een punt waar ik gezien eerdere reviews van andere reviewers eigenlijk niet omheen kan, is het kostenplaatje van het spel. Laat ik eerlijk zijn, het is geen goedkoop spel. Of het een te duur spel is, durf ik echter geen oordeel over te vellen. Als het gaat om het kostenplaatje waar speluitgevers mee te maken hebben, word ik niet gehinderd door enige kennis van zaken. Ik kan daar dan ook weinig nuttigs over zeggen. En dus is het wat mij betreft een kwestie van persoonlijke afwegingen. The Daedalus Sentence is een spel waarbij iedereen er voor zichzelf achter moet komen of hij of zij het wel of niet leuk genoeg vindt voor het kostenplaatje dat eraan hangt. Maar dat geldt uiteindelijk voor een groot gedeelte van de spellen die wij voor deze website reviewen en niet alleen voor dit spel.

Voor mezelf kan ik in elk geval zeggen dat ik The Daedalus Sentence een erg leuk spel vind, dat met enige regelmaat van mij op tafel mag komen en het aanschafbedrag meer dan waard is.