Auteur: Wesley 11 juni 2017 0 Reacties

Liefhebber van spellen als San Juan, Jump Drive en Villages of Valeria? Dan is Take the Galaxy absoluut een titel om even bij stil te staan. Een wormhole opent zich voor je en blijkt stabiel te zijn. Ideale gelegenheid om op ontdekking uit te gaan toch? Jammer genoeg denken je tegenstanders daar hetzelfde over, dus zorg dat je de beste bent!

Take the Galaxy
Piet Schellens / Tim van Geel
2017
1-2 spelers (3-4 met twee basisspellen)
Catch Time Studio
45-60 minuten
Card Drafting / Hand Management / Space Exploration
Engelstalig
Taalonafhankelijk

Doel
Gedurende een aantal rondes gaan de spelers op onderzoek uit door het gehele heelal. De planeten die zij tegenkomen en de gebeurtenissen die zich voor de spelers afspelen leveren punten op.

En daarmee komen we een eeuwenoud doel tegen, je zult namelijk de meeste punten moeten scoren om het spel te kunnen winnen.

Setup
De voorbereiding van Take the Galaxy is snel een eenvoudig. Je zult namelijk zowel het space deck als een player deck voor iedere speler moeten samenstellen.

Het space deck bestaat uit kaarten uit de core set, de expanse set en de fringe set. Deze sets worden afzonderlijk geschud en vervolgens wordt er een deck gecreëerd waarbij de fringe kaarten onderop liggen en de core kaarten bovenop. Een aantal kaarten gelijk aan het aantal spelers wordt opengedraaid en van links naar rechts naast het space deck neergelegd. Dit wordt de ‘explored space’ genoemd.

Iedere speler haalt uit het player deck zijn startkaarten. Deze zijn te herkennen aan een symbool rechtsboven op de kaarten. Van deze kaarten leg je jouw thuiswereld met een ‘frontier colony’ voor je neer. De overige zeven kaarten vormen je hand aan het begin van het spel. De overige kaarten worden geschud en als player deck binnen bereik van de speler neergelegd.

Nadat de verschillende fiches zijn klaargelegd, kan er gespeeld worden.

Ronde-overzicht
Elke ronde verloopt als volgt:
– Exploration phase
– Draw phase
– Reset phase
– Action phase
– End turn.

Op deze manier wordt er doorgespeeld totdat de laatste kaart van het space deck wordt opengedraaid. De ronde waarin dit wordt gedaan, wordt nog uitgespeeld. Vervolgens vindt de puntentelling plaats die bepaalt wie er met de winst van het spel vandoor gaat.

De verschillende kaarten die tijdens het spel worden gebruikt.

Tijdens de exploration phase wordt de bovenste kaart van het space deck opengedraaid. Deze wordt links naast de overige kaarten in explored space gelegd. In explored space mogen maar een aantal kaarten liggen. Dit aantal is gelijk aan het spelersaantal plus één. Liggen er na het opendraaien van de kaart meer kaarten, dan wordt de kaart die er het langst (en dus het meest rechts) ligt afgelegd.

Kaarten van het space deck kunnen systems zijn, maar ook bounty systems, anomalies of events. Voor zowel systems als bounty systems geldt dat dit delen van het heelal zijn waarin je verschillende planeten aantreft waar je koloniën kunt starten. Op een systeemkaart staat aangegeven hoeveel punten deze waard is en wat voor (en hoe veel) koloniën je hier kunt starten. Daarnaast kan een system extra gevaarlijk zijn, als dit op de kaart staat aangegeven. Het enige verschil tussen gewone en bounty systems is dat de laatstgenoemde één of meer bonusgrondstoffen oplevert die je tijdens het verdere spel kunt gebruiken.

Staat er op een systemkaart een gevarensymbool, dan moet je één extra kaart betalen (afleggen vanuit je hand)  voordat je de systemkaart kunt pakken. Dit staat voor de extra tijd die je kwijt bent om de gevaarlijke omstandigheden te overleven.

Anomalies en events staan voor de verschillende situaties die je tegen kunt komen als je het heelal probeert te ontdekken. Ze verschillen met name qua effect van de verschillende systemen.

Na de exploration phase mag de speler 1 kaart van zijn player deck pakken en vervolgens mag hij alle kaarten die hij tijdens zijn vorige beurt heeft gebruikt weer rechtop draaien.

Tijdens de action phase kan de speler zijn acties gaan uitvoeren. Op het pakken van een kaart uit de explored space na (die je maar één keer per beurt mag uitvoeren) mag je elke actie meerdere malen en in een volgorde naar keuze uitvoeren. Je kunt hierbij verder kiezen uit het stichten van een kolonie of bouwen van een schip, het activeren van een kolonie of schip, het upgraden van een kolonie of het ‘relinquishen’ van een systeem.

Om een kaart uit explored space te pakken zul je de juiste grondstoffen of kaarten moeten hebben. Om een (bounty) system te kunnen pakken, zul je namelijk een kolonie moeten stichten. Op de system kaart staat aangegeven welke kleur koloniën je kunt stichten in het system. Om een kolonie te stichten speel je de kaart uit je hand en betaal je hiervoor, door het op die kaart aangegeven aantal kaarten uit je hand af te leggen op de aflegstapel. De system kaart komt voor je te liggen en de kolonie komt daarnaast te liggen.

Wil je echter een anomalie of event het hoofd wil bieden, dan hoef je geen kaarten uit je hand af te leggen maar moet je grondstoffen betalen. En deze grondstoffen krijg je door je koloniën of schepen te activeren voor de grondstof die ze opleveren. Je betaalt de grondstoffen en pakt vervolgens de kaart die je wilt. Deze gaat direct naar je scorestapel.

Net als dat je koloniën kunt stichten, kun je op dezelfde manier een schip bouwen. Ook hiervoor betaal je door een aangegeven aantal kaarten uit je hand af te leggen. Het voordeel van schepen is echter dat je hiervoor geen ruimte in systems nodig hebt. Deze kun je dus ten alle tijden bouwen.

Gestichte koloniën en gebouwde schepen kunnen voordelen opleveren die op de kaarten staan vermeld. Om van het voordeel gebruik te kunnen maken, activeer je de kaart door deze een kwartslag te draaien. Dit levert je grondstoffen op die je kunt gebruiken om extra kaarten te trekken, om anomalies en events te kunnen pakken (zie hierboven), om kaarten uit je aflegstapel te kunnen pakken of simpelweg om punten te scoren. De voorraad grondstoffen is ‘denkbeeldig’, je verliest dan ook grondstoffen die je aan het einde van je beurt nog hebt.

Als je niet voldoende kaarten of ruimte in een system hebt om een nieuwe kolonie te stichten, dan kun je er ook nog voor kiezen om een bestaande kolonie te upgraden. In dat geval leg je een kaart op een reeds bestaande kolonie en betaal je het verschil in de ‘prijs’ van de beide koloniën. Voorwaarden hiervoor zijn wel dat het een kolonie is van dezelfde kleur en dat de prijs van de nieuwe kolonie hoger is dan die van de reeds bestaande kolonie. De oude kolonie blijft weliswaar liggen (onder de nieuwe kolonie), maar alle effecten en punten komen te vervallen.

Ten slotte kun je een system ook relinquishen. Je mag op elk moment maar 4 systems onder controle hebben. Wil je daarna een vijfde system pakken uit de explored space, dan moet je eerst een system opgeven. Om dit te doen moet je aan twee voorwaarden voldoen. Allereerst moet een system volledig gebruikt zijn. Dit houdt in dat als staat aangegeven dat er twee koloniën kunnen worden gesticht in een system, dat je ook beide koloniën gesticht hebt. Daarnaast mag je nooit de controle opgeven over de system die je als laatste hebt gepakt uit de explored space. Als je de controle over een system opgeeft, dan leg je de system kaart op je score stapel. Daarnaast kijk je of er op de zichtbare koloniekaarten nog punten staan aangegeven. Je pakt dit aantal in fiches en legt dit bij je scorestapel neer (let op, je kunt ook minpunten krijgen hierbij!). Vervolgens worden ook de koloniekaarten afgelegd.

Op deze manier wordt het spel gespeeld totdat de laatste ronde gespeeld is. Spelers tellen vervolgens alle punten op hun scorestapel en de punten die zij aan koloniën en systemkaarten voor zich hebben liggen. Degene met de meeste punten wint het spel.

Solitair wordt het spel eigenlijk op dezelfde manier gespeeld, alleen vervalt hierbij de beurt van je tegenstander. De solo regels melden daarnaast nog een variant voor het samenstellen van het space deck. Je schudt daarbij alle kaarten door elkaar in plaats van alleen de kaarten voor het solitair spel.

De componenten bij het spel.

Conclusie

Als ik mijn mening over Take the Galaxy zou moeten samenvatten, dan zou ik zeggen dat Take the Galaxy een vlot en tactisch kaartspel is. Is mijn conclusie daarmee klaar? Nee, daarmee zou ik het spel tekort doen, want ik heb mij er echt wel mee vermaakt.

De spelregels zijn eenvoudig en datzelfde geldt voor de duidelijke symboliek die gebruikt wordt. En dat is belangrijk, want het grootste gedeelte van het spel bestaat uit het combineren van de verschillende kaarten met elkaar en het gebruik maken van grondstoffen die je niet daadwerkelijk in handen hebt. Dat er niet al teveel verschillende symbolen gebruikt worden en de gebruikte duidelijk worden aangegeven is daarbij echt een plus.

Overigens zou een overzicht van wat je met de verschillende grondstoffen kunt doen daarbij nog van toegevoegde waarde kunnen zijn. Wellicht is het nog de bedoeling dat dit op de achterkant van het spelregelboekje komt te staan, maar ook de thuisplaneetkaart zou hiervoor gebruikt kunnen worden.

Het stukje handmanagement (welke kaarten offer je als betaling op om andere kaarten uit te kunnen spelen) is een onderdeel van het spel dat we vaker hebben gezien en dat je als speler altijd voor interessante (en soms frustrerende keuzes) keuzes  kan plaatsen. Het stukje grondstofmanagement is daarbij erg leuk gevonden. Je zult tijdens het hele spel punten willen blijven scoren en daarom kom je vroeg op laat op het punt dat je de controle over een system zult moeten opgeven. Elk system (en de daarin liggende koloniën) maakt echter onderdeel uit van jouw grondstoffen- en puntenmachine. En het opofferen van een essentieel onderdeel daarin kan weleens funest zijn. Naarmate je het spel vaker speelt, zul je met dit onderdeel van het spel steeds meer gaan spelen.

Er zit niet veel directe interactie met je tegenstander in het spel. De enige manier waarop je elkaar dwars kun zitten is in de keuze welke kaart je uit de explored space pakt. Hierbij kun je rekening houden met wat je tegenstander wel of niet kwijt kan. Maar aangezien je nooit weet welke kaart er in de beurt van je tegenstander nog bij komt, is dit maar beperkt.

Qua spelverloop is Take the Galaxy een titel die past in het rijtje San Juan, Villages of Valeria, Race for the Galaxe en Jump Drive. Zowel Villages of Valeria en Jump Drive speelde ik recentelijk en zijn voor mij dan ook goed te vergelijken met Take the Galaxy. Jump Drive was ik geen fan van. Het spel voelde voor mij compleet willekeurig aan en als ik in de eerste beurten niet in staat was mijn tegenstander te volgen bij de opbouw van een engine, dan was die tegenstander niet meer te achterhalen. Take the Galaxy heeft dit probleem niet en bevalt mij dan ook beter.

Take the Galaxy kent wel wat minder diepgang dan bijvoorbeeld Jump Drive en Villages of Valeria. Dit door het gebruiken van minder soorten symbolen en het ontbreken van grote hoeveelheden aan bijzondere vaardigheden (en combinaties die je daarmee kunt maken). De keuzes zitten dan ook echt in het handmanagement en grondstofmanagement gedeelte. .

Met name voor wat betreft de solo versie van het spel maak ik mij wel enigszins zorgen om de herspeelbaarheid van het spel. Doordat je hiervoor altijd dezelfde 12 kaarten gebruikt voor het space deck is de variatie hierin beperkt. Ik denk dan ook dat al vrij snel de variant waarbij waarbij er 12 willekeurige kaarten worden gebruikt hier de standaard gaat worden.

Maar al met al, zoals al eerder gezegd, is Take the Galaxy een leuk, vlot en tactisch kaartspel geworden. Ideaal om tussendoor een aantal keer op tafel te leggen! Voor liefhebbers van spellen als San Juan, Jump Drive en Villages of Valleria zeker de moeite om eens te proberen.

Take the Galaxy is momenteel te vinden op Kickstarter. Klik op de afbeelding hiernaast om op de juiste kickstarterpagina uit te komen.

Ameritrash.nl dankt Catch Time Studio voor het ter beschikking stellen van een print & play versie van het spel en het gebruik van de bij deze preview gebruikte afbeeldingen. Dit is niet van invloed geweest op onze beoordeling.