Auteur: Wesley 26 oktober 2016 0 Reacties

Resistance is futile, my dear Mage Knight…..
Huh?

Star Trek: Frontiers
Vlaada Chvátil, Andrew Parks
2016
1-4 spelers
Wizkids
60-120 minuten
Coöperatief / Deck & Poolbuilding / Modulair Bord / Tile Placement / Variable Player Powers
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid

Inleiding
Een tijd geleden schreven wij een review over Mage Knight, een spel dat wij tot op de dag van vandaag tot onze betere spellen rekenen. Maar wat nu als we datzelfde spel nou eens pakken en we gieten daar een Star Trek-sausje overheen. Zou dat ook werken?

Klinkt in ieder geval interessant om naar te kijken!

Doel

Star Trek: Frontiers is een scenario-based spel en het doel van het spel zal dan ook grotendeels afhankelijk zijn van het scenario dat je zult spelen. Over het algeheel kunnen we echter wel zeggen dat het spel (en de scenario’s) zich met name richten op de confrontatie met de Borg, een van de gevaarlijkste en dodelijkste vijanden van The Federation.

Doel van de meeste scenario’s zal dan ook zijn om hen te vinden, te verslaan of juist te overleven in een vooraf vastgesteld aantal ronden.

Voorbereiding

Zoals al eerder aangegeven, is Frontiers een scenario-based spel. Toch is de voorbereiding van het spel grotendeels hetzelfde bij de verschillende scenario’s.

Afhankelijk van het scenario’s pak je vooraf de tegels die tijdens het spel gebruikt zullen worden als je het heelal verder gaat ontdekken. Deze tegels die bestaan uit de gewone tegels en de borg-tegels worden op volgorde klaargelegd op een stapel. De eerste drie tegels worden omgedraaid en klaargelegd.

Iedere speler kiest vervolgens met welk schip hij het spel wil spelen. Je kunt daarbij onder meer kiezen uit (hoe kan het ook anders) de Enterprise (onder Picard), een klingon Bird of Prey of de Defiant. Naast het miniatuurschip krijg je hier jouw starthand met kaarten van en de nodige fiches die je tijdens het spel nodig zult hebben.

Voordat je aan het spel kunt beginnen zul je de nodige fiches moeten sorteren en klaar moeten leggen, een open voorraad crew kaarten moeten klaar leggen, data kristallen klaar moeten leggen en een tweetal stapels moeten maken met aan de ene kant advanced action kaarten en aan de andere kant de undiscovered kaarten.

Als ten slotte de data dobbelstenen worden gegooid, is het spel klaar om te beginnen.

Spelverloop

Frontiers wordt gespeeld over meerdere rondes, waarbij elke ronde bestaat uit meerdere beurten van de spelers. Hoeveel beurten hangt af van hoe snel de spelers door hun persoonlijke trekstapel heen gaan, want op het moment dat zowel je hand als je trekstapel leeg is moet het einde van de ronde worden aangekondigd (de andere spelers hebben dan nog een laatste beurt). Vanaf het moment dat je trekstapel leeg is, mag je het einde van de ronde aankondigen.

Aan het begin van een ronde kiezen alle spelers een tactic kaart uit die zij deze ronden houden. Op deze kaart staat een getal van 1 tot en met 6. Hoe lager de waarde van de kaart, des te eerder ben je aan de beurt (degene met de laagste kaart is de startspeler deze ronde). Op de kaarten met een hogere waarde staan echter voordelen genoemd die je tijdens deze ronde krijgt als je die kaart pakt. Op deze manier wordt de speelvolgorde voor de ronde vastgesteld.

De acties die je in je beurt uit kunt voeren zijn nogal divers en je krijgt als speler de nodige vrijheid bij het spelen van het spel. Desalniettemin zal ik proberen te schetsen wat de mogelijkheden zijn tijdens je beurt. Je begint in elk geval aan het begin van je beurt met het kiezen van een data dobbelsteen. Deze toont een bepaalde kleur die je tijdens deze beurt eenmalig mag gebruiken om van een kaart het sterkere effect te mogen gebruiken. Dit is facultatief, maar als je de dobbelsteen gebruikt, dan wordt deze aan het einde van de beurt opnieuw gegooid en bij de voorraad dobbelstenen klaargelegd voor de volgende speler.

Overigens is de dobbelsteen die je elke beurt mag kiezen niet de enige manier om het sterkere effect van de kaarten te kunnen activeren. Tijdens het spel zul je ook op verschillende manieren aan data tokens en crystals komen (de ene moet in de beurt van het krijgen ook worden gebruikt, de andere mag je sparen). Ook deze kunnen gebruikt worden om het sterkere effect van een kaart te activeren.

Acties worden uitgevoerd aan de hand van de kaarten die je in je hand hebt en wilt uitspelen. Naast specifieke acties die op de kaarten staan aangegeven, zijn de meest gebruikte acties op de kaarten de mogelijkheid om te bewegen, aan te vallen, je te verdedigen of een diplomatieke handeling uit te voeren. Je kunt overigens niet onbeperkt acties uitvoeren in je beurt. Het uitgangspunt is dat je allereerst je schip verplaatst (of laat staan) en dat je daarna één actie uitvoert (aanvallen, away mission uitvoeren, crew recruten en dergelijke). Daarnaast speel je de nodige kaarten uit die je voordelen zullen opleveren.

Bewegen werkt relatief eenvoudig. Je speelt namelijk één of meer kaarten uit je hand uit met het ‘movement’ keyword. Deze leveren je een aantal movement points op die je kunt gaan inzetten om met jouw schip te reizen. Op een klein overzicht (waar ook de dobbelstenen liggen) staat aangegeven welke velden hoeveel movementpunten kosten om door heen te reizen. Kom je aan een uiteinde van de tegels waar je wel door kunt reizen, dan kun je exploren. Je pakt dan de bovenste tegel van de stapel en legt deze aangrenzend aan waar je staat aan. De oriëntatie van alle tegels is altijd gelijk. Elke keer dat je dit doet, krijg je hier ervaringspunten voor.

Bij het reizen zul je verschillende dingen tegenkomen. Allereerst zijn er romulan- en dominionschepen en starbases die je tegen zult komen. Deze kun je aanvallen en verslaan om zo sterker te worden. Je zult hier namelijk data crystals, ervaring, advanced actions en undiscovered kaarten voor krijgen. Ook kun je door deze aanvallen reputatie vergaren of juist verliezen.

Aanvallen werkt relatief eenvoudig. Op het fiche van je tegenstander staat aangegeven wat zijn aanvalskracht en verdedigingswaarde is. Daarnaast staat er nog op hoeveel ervaringspunten het verslaan van de tegenstander oplevert en of hij ook nog speciale vaardigheden heeft in het gevecht. Als aanvaller heb je altijd de mogelijkheid om een long-range attack uit te voeren. Je kunt hiermee toeslaan en proberen je tegenstander te verslaan voordat hij de mogelijkheid heeft om jou schade te doen. Je moet hiervoor een long-range waarde genereren (met uitgespeelde kaarten, gebruikte crewmembers en skills) die groter is dan de verdedigingswaarde van de tegenstander. Lukt dit, dan is het gevecht direct over. Je neemt je beloningen en gaat verder met het spel (die over het algemeen zal worden vervolgd met de beurt van een mede-speler aangezien je door het aanvallen jouw actie reeds hebt uitgevoerd).

Lukt dit echter niet, dan mag de tegenstander jou aanvallen en is het aan jou om een schildwaarde te genereren die groter is dan de aanvalswaarde van de tegenstander. Lukt dit niet, dan krijg je schadekaarten die je deck bevuilen. Hoeveel van deze kaarten je krijgt is met name afhankelijk van de verdedigingswaarde van je captain. Ten slotte mag je nog een gewone aanval plaatsen. Hiervoor kun je zowel long-range attack als normale attack gebruiken. Dit is je laatste kans om je tegenstander te verslaan.

Naast vijanden zul je ook verschillende soorten planeten tegenkomen, zowel ‘normale’ planeten als planeten ‘in distress’. Hier kun je op away missions die je ook weer de nodige voordelen opleveren. Als je op away mission gaat, zul je ervoor moeten kiezen of jij als captain meegaat en welke crewmembers er onderdeel uitmaken van de away team. De keuze kan van groot belang zijn op het succes van de missie aangezien je de waardes (zoals de diplomatiewaarde) van de leden van het away team erbij mag tellen.

Heb je eenmaal gekozen wie er mee naar de planeet gaan, dan draai je de fiches om die bij deze planeet horen. Hierop zal aangegeven staan welke encounters er plaatsvinden. Het afwikkelen van deze encounters werkt grotendeels hetzelfde als bij een gevecht. Alleen heb je hier de diplomatiewaarde nodig om gevechten te voorkomen in plaats van de long-range waarden. Heb je die niet, dan gaat de diplomatie de deur uit en komt het op ouderwets knokken aan. Je zult beide encounterfiches in dezelfde beurt moeten verslaan om de away mission te laten slagen. Lukt dit, dan wacht er een mooie beloning op je. Slaag je hier niet in, dan kunnen je crewmember gewond raken (wounded). Crewmembers die gewond zijn, kunnen minder voor je betekenen tijdens het spel.

Naarmate je vordert zul je steeds meer ervaringspunten verzamelen en zal je captain in level toenemen. Naast het feit dat hij hierdoor meer kaarten op hand krijgt, meer bijzondere vaardigheden krijgt (die meestal één of meerdere malen per ronde te gebruiken zijn) en zijn verdedigingswaarde toeneemt, heeft hij ook de mogelijkheid om meer crewmembers in zijn schip mee te nemen.

Op verschillende plekken op het bord kun je namelijk crew rekruteren door diplomatiepunten te gebruiken. Deze crewkaarten (personages uit de verschillende series en films) kunnen eveneens tijdens de acties gebruikt worden om verder te bewegen, sterker aan te vallen of meer diplomatie te genereren. Naarmate je sterkere tegenstanders zult gaan tegenkomen en de away missions gevaarlijker worden, zul je deze nodig hebben.

En dat laatste geldt ook voor de advanced action kaarten en de undiscovered kaarten. Hiermee probeer je een degelijk deck op te bouwen waarmee je uiteindelijk de borg kunt confronteren.

Uiteindelijk zul je als spelers de borg confronteren. En elke borgcube bestaat uit een aantal geassimileerde rassen die het tegen jou op zullen nemen. Ook dit gevecht verloopt grotendeels hetzelfde als het basisgevecht, met de uitzondering dat je er hier voor moet kiezen of je al die geassimileerde vijanden tegelijkertijd wilt aanvallen of dat je dit één voor één doen (waarbij ze jou overigens wel allemaal aanvallen).

Voor mij (Wesley) was ook met name de solovariant van dit spel belangrijk om te proberen. Bij deze solovariant wordt gebruik gemaakt van een dummy speler. Je gebruikt zijn deck met kaarten en zult dit tijdens het spel (aan het einde van elke ronde) aanvullen met extra kaarten. Dit deck met kaarten wordt met name als een soort timer gebruikt worden, waardoor je als solo speler een zekere tijdsdruk blijft voelen om de borg op tijd te moeten verslaan.

Conclusie

Voor de conclusie van Star Trek: Frontiers zijn zowel Ruud als ik deze keer uitgerukt. Ruud heeft Mage Knight eerder ook al gespeeld en kan daar een duidelijke vergelijking tussen maken. Zelf speelde ik Mage Knight niet eerder, maar ik heb daarentegen de solo variant van Frontiers kunnen uitproberen.

Ruud:

Wesley

Voor mij is Frontiers dus de eerste kennismaking met het spelmechanisme achter Mage Knight. En wat voor een kennismaking. Als fan van de Star Trek-franchise kom ik hier volledig aan mijn trekken. Het spel ademt werkelijk Start Trek uit en is wat mij betreft dan ook zeer geslaagd.

Je kunt uit een enorme hoeveelheid mogelijkheden kiezen om jouw schip/captain te versterken met als einddoel om sterk genoeg te zijn om de Borg te confronteren. Die enorme hoeveelheid mogelijkheden zorgt wel direct voor een eerste probleem in het spel en dat zijn de spelregels. Deze zijn verdeeld over twee spelregelsboekjes, een extended versie en een soort van quick start. Een systeem dat ik inmiddels al vaker voorbij heb zien komen, maar dat wat mij betreft de duidelijkheid van de spelregels nog nooit ten goede is gekomen. Je zult dan ook meerdere malen tijdens het spelen aan het speuren zijn in de beide boekjes op zoek naar het antwoord op een vraag. Jammer, want zodra je hier helemaal doorheen bent, ligt er een enorm gaaf spel op je te wachten. Mijn advies zou dan ook zijn om het op korte termijn een aantal keer te spelen zodat je de spelregels volledig leert beheersen.

De verschillende mogelijkheden die het spel biedt, zorgen ervoor dat het spelen van Star Trek: Frontiers voor mij een geweldige ervaring is waarbij ik continu aan het bedenken ben hoe ik mijn schip het beste kan voorbereiden. Je begint aan het begin van je beurt met de oneindigheid van het heelal voor je uitgerekt en weet voor een deel waar je heen kunt. Maar wat te doen? Een paar romulans afknallen is altijd leuk en levert je direct wat extra kaarten op voor in je deck. Als deze kaarten al open zijn gelegd, kun je zelfs al kijken of er wat leuks tussen zit. Of ga je verder exploren zodat jij als eerste op de nieuwe tegels terecht kunt komen en gebruik kunt maken van wat daar ligt. Of misschien toch een beurtje investeren zodat je extra data crystallen/tokens kunt sparen.

Het feit dat je captain daarbij in level stijgt en steeds meer vaardigheden krijgt en dat er steeds meer crew aan boord gehaald kan worden, zijn daarbij erge gave aspecten. Mindere aspecten vind ik persoonlijk de mogelijkheid om elkaar aan te vallen en de puntentelling aan het einde van het spel. Zelf spelen wij het spel met name als een coöperatief spel, zonder dat daarbij uitvoerig overleg wordt gevoerd over wat we willen gaan doen.

Qua componenten ben ik het volledig met Ruud eens. Die hadden een stuk beter moeten zijn. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik de miniaturen van de schepen er wel goed uit vind zien. Geen absolute topkwaliteit, maar zeker een ruime voldoende. De componenten zorgen hier alleen echt voor een probleem tijdens het spelen. Er zijn namelijk dingen echt moeilijk te zien als je het spel bij kunstmatig licht speelt. Symbolen zijn niet mooi duidelijk weergegeven en dat zorgt ervoor dat je aan het turen bent tijdens het spelen en dat je ook regelmatig spelregels aan het zoeken bent naar de uitleg bij een bepaald symbool (waarbij je vervolgens weer in twee boekjes aan het zoeken bent naar het antwoord). En dat vind ik dan weer jammer. Het maakt een spel dat van zichzelf vanwege de vele regels al niet eenvoudig te spelen is nog eens minder overzichtelijk waardoor er best veel ‘moeite’ gedaan moet worden om het spel goed en vlot te kunnen spelen.

De solovariant van het spel is mij zeer goed bevallen. Je maakt gebruikt van het deck van één van de andere schepen en dit deck wordt op een relatief eenvoudige manier verder uitgebouwd tijdens het verdere verloop van het spel. Dit is zo opgebouwd, dan je relatief snel ‘de beurt’ van de dummy speler kan doorlopen, maar waarbij die beurt wel iets toevoegt aan het spel. Iedere speelronde zul je namelijk steeds meer tijdsdruk gaan voelen om je acties uit te gaan voeren.

Meer dan bij andere solovarianten heb ik hier niet het idee dat ik naar een ingewikkelde puzzel zit te kijken, maar word ik daadwerkelijk meegezogen in het spel en probeer ik mijn schip zo goed mogelijk voor te bereiden op de confrontatie die uiteindelijk gaat komen. En die confrontatie voelt goed aan. De Borgschepen zijn enorm sterk, zoals ze zouden moeten zijn en door de indeling van de tegels zijn ze vaak ook moeilijk om te omzeilen (omdat je anders een gedwongen confrontatie uitlokt). Het eindspel tegen de Borg zal overigens wel een hoog puzzelgehalte hebben, omdat je daar toch aan het kijken bent hoe je de verschillende onderdelen van de Borg kunt slopen en het zelf kunt overleven.

Al met al is Star Trek: Frontiers voor mij een geweldige titel die gebruik maakt van een door mijn geliefde franchise. Het moet dan ook wel vreemd lopen als deze titel, ondanks de aanwezige schoonheidsfoutjes, niet in ergens in de bovenste regionen van mijn top 10 voor 2016 terecht gaat komen!

Deze review werd mede mogelijk gemaakt door de Goudse spellen winkel!