Ameritrash.nl > Previews > One Deck Dungeon [Preview]
One Deck Dungeon [Preview]
Betreed de dungeon en ontdek wat voor gevaren er achter de vele deuren op je wachten. Overleef je de deze gevaren, dan zul je steeds sterker en beter worden. En dat moet ook, want na drie niveaus van deze dungeon wacht er een eindbaas op je die je zult moeten verslaan om weer levend uit de dungeon vandaag te komen!
One Deck Dungeon
Chris Cieslik
2016 (Kickstarter)
1-2 spelers
Asmadi Games
10-30 minuten
Combat / Dice Rolling / Dice Placement / Variable Player Powers
Engelstalig
Enige mate van taalafhankelijkheid
Inleiding
Een dungeon crawlers in het formaat van een deck kaarten. Het is een principe dat we eerder zijn tegenkomen in Side Quest. Dat spel kon ons toen, ondanks dat we het gevoel van een dungeon crawler niet helemaal kregen, positief verrassen. En dus zijn de verwachtingen bij het spelen van One Deck Dungeon hoog gespannen. Een spel met 54 kaarten, de nodige dobbelstenen en wellicht genoeg uitdaging?
Doel
Het doel van het spel is eenvoudig. Je zult in je eentje of samen met een tweede speler een dungeon moeten betreden, de gevaren op drie verschillende niveaus moeten overleven om vervolgens een eindmonster te verslaan. Het spel is overigens als je een extra exemplaar hebt ook met 3-4 spelers te spelen, maar dat heb ik verder niet uitgeprobeerd. Voor mij was met name de vraag hoe het met 1 en 2 spelers speelde.
Voorbereiding
Zoals we van een spel met de titel One Deck Dungeon mogen verwachten is de voorbereiding van het spel relatief eenvoudig en snel. Iedere speler kiest één van de helden en er wordt (gekozen of random) bepaald welke dungeon/boss kaart er wordt gebruikt. De ongebruikte helden/eindbazen worden opzij gelegd.
Van de gekozen held krijgt iedere speler een overzichtskaart waarop alle attributen van de held staan vermeld. Daarnaast is er een kaart waarop staat aangegeven welk level een held is. Daarbij horen een maximum aantal item en skills, eventueel aangevuld met encounter bonussen. Ook staat hierop aangegeven hoeveel experience je nodig hebt om naar het volgende level te gaan. Iedere speler krijgt daarnaast één potion token.
Het deck of encounters wordt geschud en klaargelegd. De onderste kaart van deze stapel is altijd de kaart met daarop een trap. Deze kaart staat voor de gang naar het volgende niveau van de dungeon en ligt altijd open. Op de dungeon kaart wordt aangegeven op welk niveau van de dungeon je je bevindt en welke bijzondere omstandigheden er gelden op dat niveau.
Als alle tokens zijn klaargelegd, kan er gespeeld worden.
Spelverloop
One Deck Dungeon wordt gespeeld over meerdere rondes. Als het spel met 2 spelers wordt gespeeld, dan komen beide spelers aan de beurt in dezelfde ronde. Elke ronde kent drie eenvoudige stappen.
Allereerst moet er tijd betaald worden. Dit wordt gedaan door de bovenste twee kaarten van het dungeon deck af te leggen en vertegenwoordigt de tijd die je doorbrengt in de dungeon. Als de tijd is betaald, kiezen de spelers ervoor om te ‘exploren’ of te ‘encounteren’.
Kies je ervoor om te exploren dan mag je gesloten deuren neerleggen (dichte kaarten van het dungeon deck, oftewel gesloten encounter kaarten) totdat er in totaal vier open of gesloten deuren liggen. Is het dungeon deck leeg of liggen er al vier deuren, dan is exploren geen optie en zul je ofwel moeten encounteren of naar het volgende niveau van de dungeon moeten gaan.
Bij het encounteren kiest een speler één van de deuren. Kies je voor een open deur, dan moet je combat aangaan met het getoonde monster of de peril overleven. Is de deur gesloten, dan mag je deze eerst opendraaien. Je kunt er dan vervolgens alsnog voor kiezen om de kaart te doorlopen (combat of peril) of te vluchten (in dat geval eindigt je beurt).
Opengedraaide kaarten kunnen dus creatures zijn die je zult moeten verslaan of perils (gevaren) die je moet zien te overleven. Afhankelijk van het soort kaart, zul je door middel van het gooien van dobbelstenen en toewijzen aan de kaarten moeten proberen om zonder al teveel kleerscheuren verder te komen in de dungeon.
Wil je een creature tegemoet treden, dan zul je deze in een gevecht moeten verslaan. Op de overzichtskaart van je held (en de kaarten die daaronder zijn geschoven) staat aangeven welke dobbelstenen je allemaal mag gooien. Je mag hiervoor het aantal gooien dat op jouw overzichtskaart staat aangegeven. In een spel met twee spelers gooi je deze dobbelstenen samen (tot een maximum van 8 dobbelstenen per kleur). Het niveau van de dungeon waarin je je bevindt, kan ook nog bonusdobbelstenen opleveren.
Zodra je de dobbelstenen hebt gegooid, kun je skills of potions gaan gebruiken om je resultaat te verbeteren. Elke skill en potion kan één keer per combat worden gebruikt. Heb je dit gedaan of kies je ervoor om dit niet te doen, dan ga je de dobbelstenen op de monsterkaart plaatsen op de velden die aangeven welk resultaat daarop mag worden neergelegd. Je zult daarbij rekening moeten houden met kleur, resultaat en in sommige gevallen met bepaalde velden die eerst gevuld moeten worden voordat je de andere velden mag vullen.
Zodra je de velden voor zover mogelijk hebt gevuld, krijg je schade van alle velden die nog niet zijn gevuld. Deze schade krijg je in tijd (kaarten afleggen van de encounterstapel) of levenspunten. Heb je geen levenspunten meer over, dan is het spel voor jou over.
Of je nu wel of niet alle velden hebt gevuld, als je de encounter hebt overleefd dan krijg je de buit (loot). Je mag zelf weten wat je daarbij pakt (of eigenlijk welk deel van de kaart je blijft gebruiken). Je kunt kiezen voor experience, skills, items of potions. Bij skills en items moet je altijd rekening houden met het maximum dat staat aangegeven op de niveaukaart. Afhankelijk van hetgeen je kiest, schuif je de encounterkaart onder je heldenkaart, waarbij alleen wat je hebt gekozen zichtbaar blijft.
Als je voor experience kiest, dan komt dit overigens onder je levelkaart te liggen. Heb je voldoende experience om naar het volgende level te gaan, dan verwijder je de experiencekaarten uit het spel (deze komen dus niet op de aflegstapel) en leg je de volgende levelkaart klaar. Daarnaast ontvang je nog een bonus vanwege het feit dat je een level omhoog bent gegaan (veelal potions). Verder merkt je een hoger level met name doordat je bonusdobbelstenen mag gooien (zwarte dobbelstenen die je voor een kleur naar keuze mag gebruiken) en dat je meer items en skills kunt gebruiken.
Perils werken volgens hetzelfde principe, alleen is de invulling anders. Elke encounterkaart met een peril kent twee verschillende manieren om deze te verslaan. Het verschil zit daarbij in het resultaat dat je moet gooien en de soort dobbelstenen die je mag gebruiken. Je kiest zelf voor één van de beide opties.
Je mag bij een peril alleen de aangeven soort dobbelstenen gooien. Als de peril dus aangeeft dat je blauwe dobbelstenen mag gooien, dan mag je uitsluitend de blauwe dobbelstenen gooien. Daarnaast kunnen er op de niveaukaart aangegeven staan dat er bepaalde extra dobbelstenen gegooid moeten worden. Sommige keuzes/perils vereisen dat je direct tijd betaalt of schade neemt voordat je de peril tegemoet kunt treden.
Op de dungeonkaart staat links een veld waarop per niveau staat aangegeven wat eerst ‘gevuld’ moet worden voordat je dobbelstenen aan de peril gaat toekennen. Pas als je alle zichtbare velden links op de dungeonkaart kunt vullen, mag je dobbelstenen aan de encounterkaart toewijzen. Kun je de velden op de encounterkaart niet vullen, dan krijg je de schade (in tijd of levenspunten) die daarop staat aangegeven. Ook hiervoor geldt dat je de kaart nadat je deze hebt doorlopen, kunt claimen als buit.
Onder op de stapel ligt te allen tijde de kaart met daarop de trap naar het volgende niveau. Zodra deze zichtbaar is, omdat je de laatste kaart van de encounterstapel hebt gepakt kun je afdalen naar het volgende niveau. Uiteraard kun je ook eerst de encounters op het huidige niveau afwikkelen, maar voor elke tijd die je niet kunt betalen terwijl de trap zichtbaar is, leg je een schadetoken op de trap. Zodra je afdaalt naar het volgende niveau, krijg je deze schade. Nadat je bent afgedaald naar het volgende niveau, schud je alle encounterkaarten van de aflegstapel en die nog in de dungeon liggen weer om een nieuwe encounterstapel te vormen. Je schuift vervolgens de niveaukaart één rij omhoog, waardoor de encounters weer wat moeilijker worden om te halen.
Als je alle drie de niveaus doorlopen hebt, dan kom je het eindmonster tegen. Je draait de dungeonkaart om en daarop staat aangegeven tegen wie je het op moet nemen. Vechten tegen het eindmonster werkt hetzelfde als de combat tijdens het spel, alleen wordt er nu over meerdere rondes gevochten totdat de levenspunten van de helden of van het monster op zijn. Schade doe je het monster door velden te bedekken met dobbelstenen waar een doodskop op staat. En daar eindigt het spel dan ook mee, winst door het monster te verslaan of verlies doordat je de dungeon niet meer uitkomt. Er is daarnaast nog een puntentelling waardoor je je prestaties met die van anderen of eerdere prestaties van jezelf kunt vergelijken.
Conclusie
Ook One Deck Dungeon heeft mij positief verrast. Vooraf maakte ik mij met name zorgen over de herspeelbaarheid en uitdaging die in het spel zou zitten. Feitelijk gezien loop je namelijk elk spel drie keer door grotendeels dezelfde stapel kaarten heen. Tijdens het spelen bleek dit erg mee te vallen. Door het systeem dat er elke beurt minimaal twee kaarten worden afgelegd, dat de kaarten multifunctioneel worden gebruikt (de kaart die je als buit pakt, komt niet meer terug in het spel) en dat het dungeondeck steeds kleiner wordt naarmate het spel vordert, zit er voldoende variatie in het spel zelf. Je zult tijdens het spel voldoende verschillende monsters en gevaren tegenkomen. Ook is geen enkel spel hierdoor hetzelfde.
Dat laatste komt natuurlijk ook door het gebruik van de dobbelstenen. Die blijven erg voorspelbaar, ondanks dat je de extreme gevallen van pech goed kunt ondervangen door het gebruik van de diverse skills en items. Dat maakt in elk geval dat de beslissingen die je tijdens het spel neemt niet geheel nutteloos lijken door het (on)geluk van de dobbelsteen.
En er zitten voldoende interessante (tactische) keuzes in het spel. Dat begint met het ondernemen van acties of passen. Elke beurt zul je moeten kiezen of je de confrontatie met een monster of gevaar aan wilt gaan of dat je ervoor kiest om de beurt ‘uit te zitten’ wat je dan feitelijk twee extra tijd kost omdat je de beurt niet gebruik om beter te worden. En je zult beter moeten worden, want doordat de moeilijkheidsgraad stijgt naarmate je dieper de dungeon in gaat en de eindbaas echt sterk is, zul je flink moeten investeren in je held voordat je verder kunt komen.
Het multifunctioneel gebruik van de kaarten doordat ze enerzijds de monsters/gevaren vertegenwoordigen, maar anderzijds ook (drie of vier soorten) beloningen vertegenwoordigen beviel mij ook goed. Vanuit uitgeversoogpunt zal het noodzakelijk geweest zijn omdat het beperkte aantal kaarten geen selling point meer geweest zou zijn als gekozen was voor een drievoud aan kaarten, maar het zorgt daarnaast voor de nodige verdieping in het spel. Want waar wil je in investeren? Ga je zo snel mogelijk voor level 2 of wil je toch liever wat items en skills krijgen. En voor welke ga je dan, want de ruimte daarvoor is beperkt.
Qua gevoel blijft het een feit dat ik bij dungeon crawler eerder denk aan het plaatsen van tegels en miniaturen, maar One Deck Dungeon is een eind op weg. Ik heb wel daadwerkelijk het idee dat ik bezig ben met het onderzoeken van een dungeon. Er zit daarnaast gewoon een hoop spel in deze 54 kaarten. Voldoende keuzes, verschillende uitdagingen en verschillende routes naar de eindoverweging. Daarnaast zowel leuk om solo als met twee spelers te spelen. Wat mij betreft een geslaagde Kickstarter!
One Deck Dungeon is momenteel nog te vinden op Kickstarter. Klik op het Kickstarter logo hiernaast om op de juiste pagina terecht te komen. De gebruikte afbeeldingen zijn verstrekt door en gebruikt met toestemming van de bedenker van het spel, waarvoor onze dank.
Eerste potje was met paladin. Einde gehaald tegen het makkelijkste monster. Stuk of tien potjes gespeeld.
Het is erg moeilijk, ook als je levelups afvinkt op het campaign velletje. De bordspelvariant van hard-core grinden waar ik in videogames als diablo geen moeite mee had, hier echter kun je alleen iets afvinken na een complete playthrough, dus het duurt allemaal wat langer, te lang naar zijn smaak.
Eerste paar keer had ik geen idee wat ik aan het doen was, en de spelregels zijn inmiddels bij 1.6, dus je blijft downloaden. Zou het inmiddels kunnen uitleggen. Het is leuk maar als je level 3 bazen nog niet gedaan hebt zou ik absoluut geen haast hebben om FoS aan te raden: als je decks mixt moet je iets vinden op de poison die in deel 2 zit en niet in deel 1.
Als je 2 speelt kun je variatie aanbrengen door wat van 1 erdoor te mixen.