Auteur: Wesley 10 februari 2016 0 Reacties

Heb jij je altijd al afgevraagd hoe het zou zijn om zelf door Arkham heen te lopen?
Hoe het zou zijn om om te gaan met de vele naïeve inwoners die niet direct zien dat The Old Ones proberen zich een weg naar hun toe te banen?
Wellicht dat Mythos Tales dan iets voor jou is!

Mythos Tales
Hal Eccles & Will Kenyon
Thans op Kickstarter
1-5 spelers
8th Summit
120 minuten
cooperative play / scenario-based /storytelling
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid

Inleiding

Mythos Tales was een spel waar ik al langere tijd in geïnteresseerd was. Het leunt stevig op de mechanieken van Sherlock Holmes: Consulting Detective, maar dan in het Cthulhu universum van H.P. Lovecraft. Het spel is momenteel te vinden op Kickstarter (link) waar het inmiddels zijn funding al heeft gehaald en ook al de nodige stretch goals heeft behaald.

De eerste twee scenario’s werden (in vereenvoudigde vorm) ter beschikking gesteld en hebben wij voor jullie gespeeld. Benieuwd wat wij ervan vonden? Lees dat dan in deze spoilervrije preview!

Doel

In Mythos Tales speel je een jonge leerling van Dr. Henry Armitage, een oudere bibliothecaris die is gespecialiseerd in het mysterieuze dat Arkham met zich meebrengt. Als zodanig ben jij ook één van de weinigen die begrijp dat het onverklaarbare in Arkham helemaal niet zo onverklaarbaar is, maar dat er duistere krachten – The Great Old Ones – proberen zich een weg te banen naar onze realiteit. Kennis die je naar tot het randje van de krankzinnigheid kunnen leiden, maar die jou ook aantrekkelijk maken als opvolger van Armitage, want wie moet hem straks opvolgen als hij komt te overlijden?

In dit spel voor 1 tot en met 5 spelers neem je die rol op je en probeer je net zo efficient als Dr. Armitage zelf, want die onderzoek het mysterie zelf uiteraard ook nog, erachter te komen wat er precies gebeurd is. Naast het feit dat dit spel zich uitstekend leent voor solitair spelen kun je hier ook spelen met meerdere spelers, waarbij je kunt kiezen voor een coöperatieve variant of een competitieve variant. Ik bespreek in eerste instantie het solitaire spel (zoals ik het ook heb gespeeld) en kom daarna nog terug op de beide varianten.

Voorbereiding

De voorbereiding van het spel is extreem eenvoudig aangezien het puur het neerleggen van het materiaal betreft.

Je kiest een scenario uit dat je wilt gaan spelen en leest dit scenario uit het Investigationboek. Hierin wordt je door dr. Armitage bij zich geroepen en hij legt je uit welke situatie zijn interesse heeft gewerkt, of bij welke situatie hij als adviseur is gevraagd om zijn mening te geven. Verder leg je een krant neer van de datum van die dag, een plattegrond van Arkham, een tijdtabel, een directory en een pen en papier.

Als je dit gedaan hebt, ben je klaar om te gaan spelen.

Ronde-overzicht

Het spelverloop van Mythos Tales is zo mogelijk nog eenvoudiger dan het klaarleggen van het spel aangezien je vrijwel volledige vrijheid hebt om te doen en laten wat je wilt.

Mythos Tales is voor mij te vergelijken met de boeken van Agatha Christie en Arthur Conan Doyle die ik als kind heb gelezen. Je begint met een bepaalde misdaad en het is aan jou om vervolgens uit te zoeken wie het heeft gedaan en/of hoe het is gebeurd. En daar krijg je uiteraard een hoop hulpmiddelen bij.

Om te beginnen heb de krant van de dag nadat het te onderzoeken feit is gepleegd. Hierin staat uiteraard het feit dat je gaat onderzoeken, maar daarnaast is de krant gevuld met een flink aantal andere artikeltjes en advertenties. Een deel daarvan is van belang voor jouw onderzoek, maar een deel daarvan is ook gewoon de vulling van de krant. Wellicht interessant om te lezen, maar niet relevant voor jouw onderzoek.

Uit de krant en de opdracht van dr. Armitage kun je over het algemeen al een hoop aanwijzingen halen die je een idee kunnen geven waar je verder nog op onderzoek moet gaan en wie wellicht interessante informatie kan hebben. Uiteraard beschik je ook over het netwerk van dr. Armitage. Stuk voor stuk mensen die zich over de jaren hebben gespecialiseerd in verschillende onderwerpen, van forensische experts tot expert op gebied van de occulte gebeurtenissen. En weet jij het echt niet meer, dan kun je natuurlijk altijd dr. Armitage zelf nog een keer om advies vragen die je met een teleurgestelde blik van de nodige hints zal voorzien.

Bij dit alles zul je de directory broodnodig hebben, want in deze directory staat een overzicht van alle personen, bedrijven en instanties die je zult vinden in Arkham. Wil je weten waar de partner van een slachtoffer woonde of ben je op zoek naar het Arkham Assylum dan zoek je dat op in de directory en staat daarbij een locatie aangegeven waar je die kunt vinden.

Deze locaties hebben een tweeledig doel. Enerzijds kun je ze daarmee opzoeken op de plattegrond, anderzijds kun je daarmee het verslag opzoeken in het Investigationboek.

De locatie op de plattegrond is van belang omdat het onmogelijk is om in één dag tijd geheel Arkham te bezoeken en daarnaast met iedereen te praten en bewijs te onderzoeken. In de print & play scenario’s werd hiervan nog geen gebruik gemaakt, maar uiteindelijk zul je ook de tijd die je besteedt moeten bijhouden. Dit zal bij het ene onderzoek wellicht belangrijker zijn dan bij een ander onderzoek in verband met het eventueel redden van personages of het vangen van de schurken. Het is in elk geval van belang dat je zo efficiënt mogelijk met je tijd om gaat en dat je dus locaties die relatief dicht bij elkaar liggen ook zo snel mogelijk na elkaar bezoekt in plaats van hetzelfde ritje meerdere malen te moeten maken.

Anderzijds dient de locatie(code) ook om op te zoeken wat er gebeurt op een bepaalde locatie. Als bijvoorbeeld de heer Pietersen zich op locatie N51 bevindt, dan zul je in het Investigationboek moeten bladeren naar de pagina met N51 en daar zal beschreven staan of de heer Pietersen en was en zo ja, wat hij te vertellen heeft. Ook kan er een extra stukje aan ‘Requirements’ bij staan. Dit stuk is voorbehouden aan degenen die de juiste onderdelen van het onderzoek al hebben gevonden. Hier kan bijvoorbeeld staan vermeld dat als je het moordwapen al hebt gevonden, dat je dan Requirements 2 mag lezen (die weer op een losse kaart staat vermeld, zodat je deze niet per ongeluk kunt lezen).

Terwijl je je onderzoek doet, zul je de nodige administratie bij moeten houden. Je zult bij moeten houden op welke plaatsen je allemaal bent geweest, hoeveel tijd dit kostte (tijd in het spel wel te verstaan, wat kun bijhouden op de tijdstabel) en uiteraard welke aanwijzingen en items je allemaal hebt ontdekt.

Als je naar jouw mening voldoende feiten hebt verzameld om het mysterie op te kunnen lossen dan stop je het spel. Dr. Armitage gaat vervolgens jouw onderzoek op de proef stellen en doet dat door middel van 10 open vragen. De eerste 5 vragen houden direct verband met het mysterie dat je hebt onderzocht, de tweede serie van 5 vragen zijn wat indirecter en vergen wat meer doordenken van de speler. Je kunt hier uiteindelijk 150 punten mee verdienen (100 punten voor de eerste 5 vragen en 50 punten voor de overige vragen). Ook laat dr. Armitage zien hoe hij het mysterie heeft opgelost en welke locaties hij heeft bezocht. Dit zijn zogenaamde vrije locaties (oftewel locaties die jij ook had moeten bezoeken en waarvan hij je ‘het niet kwalijk neemt’ dat je daar tijd aan hebt besteed). Elke locatie die hij niet heeft bezocht, en dus geen vrije locatie is, kost je 5 punten. Uiteindelijk is het doel van het spel om zo dicht mogelijk bij de 150 punten (zo dicht mogelijk bij dr. Armitage himself) te komen en uiteraard om het mysterie naar behoren op te lossen.

In de coöperatieve en competitieve variant is dit feitelijk gezien niet anders. Bij de competitieve variant ben je om de beurt aan de beurt (aangezien er van elk hulpmiddel in het spel maar één exemplaar is) en onderzoek je iets. Je houdt dit volledig voor jezelf en probeert aan het einde van het spel de meeste punten over te houden om als beste detective (winnaar) gekroond te worden. Bij de coöperatieve variant speel je hetzelfde als bij de solitaire variant alleen heb je om de beurt een doorslaggevende stem bij waar je naartoe gaat. De spelregels bevatten daarnaast nog een teamvariant die een combinatie is van de coöperatieve en de competitieve variant.

Conclusie

Zoals al eerder aangegeven leunt dit spel vrij zwaar op de mechanieken uit Sherlock Holmes: Consulting Detective. De designers van het spel erkennen dit ook en hebben dan ook een ‘debt of gratitude’ opgenomen voor dat spel in hun spelregels. Het spel wordt uiteindelijk zelfs nog van harte aanbevolen om te spelen. Ook het Cthulhu-universum van Lovecraft leent zich echter uitstekend voor detective verhalen en daar hebben de designers dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.

Aangezien ik slechts de vereenvoudigde eerste twee scenario’s heb gespeeld van een print & play versie van het spel kan ik verder nog weinig zeggen over de kwaliteit van de onderdelen.

Het spel zelf is mij, ondanks dat het voor mij de ‘verkeerde vorm’ van een solitair spel is, erg goed bevallen. Voor mij bestaan er twee soorten solitaire spellen, dat zijn enerzijds de spellen waarbij het gaat om het halen van een optimale score en anderzijds de spelen waarbij je daadwerkelijk kunt verliezen van het spel en ‘af’ kunt gaan. Mijn voorkeur gaat uit naar de laatste soort solitaire spellen, terwijl dit toch duidelijk een geval is van zo dicht mogelijk komen bij de optimale score van 150 punten.

Dat het mij zo goed bevallen is, komt puur door de systematiek van het spel zelf. Je wordt door de wijze waarop het gespeeld wordt automatisch in het spel gezogen. Vanaf het moment dat je de opdracht van Armitage hebt gekregen en de krant aan het doorpluizen bent naar meer interessante gebeurtenissen wordt je als het ware in het verhaal gezogen. Je verlaat even de tafel waaraan je zit te spelen en bent op dat moment in Arkham op een missie. En dit gaat allemaal maar sterker worden naarmate je mooi speelmateriaal krijgt, want een geprint krantje van mijn huis-tuin-en-keuken printer roept uiteraard minder gevoel op dan een krant die er ook als zodanig uit ziet.

Ook het ontbreken van de vele regeltjes dragen bij aan de beleving van het spel. Je begint en vervolgens kun je jezelf afvragen, en wat nu? Het is volledig aan jou om te bepalen wat je doet en waar je naartoe gaat. Je zult dan ook daadwerkelijk flink balen als je een bezoekje hebt ‘verspild’ aan iemand die je niets kan vertellen en eigenlijk niet heeft bij te dragen aan het scenario. Het gebrek aan regels zorgt er uiteraard wel voor dat je jezelf een beetje moet kunnen controleren. Als jij het verhaal van locatie N51 aan het lezen bent, moet je niet met een schuin oog naar het verhaal van locatie N52 op dezelfde locatie kijken en toevallig zien dat daar ook veel tekst staat en dat het waarschijnlijk interessant is om daar ook even op bezoek te gaan……(overigens zou dit mijns inziens zeer eenvoudig te verhelpen zijn met een app waarop je de locatie intoetst en die je vervolgens de relevante tekst laat zien of zelfs laat horen)

Het spel is echter duidelijk niet voor iedereen. Allereerst is er een goede tot zeer goede kennis van de Engelse taal noodzakelijk om het spel te kunnen spelen. Niet alleen omdat je niet elk vijf minuten in een woordenboek wilt gaan zoeken, maar ook zeker omdat je enigszins tussen de regels door moet kunnen lezen om tot de oplossing van het mysterie te kunnen komen. Daarnaast is het voor mij een spel dat ik uitsluitend solitair zou willen spelen en niet coöperatief of competitief. Het kan wel, maar ik heb geen zin om beurten door te brengen met alleen maar mijn eigen gedachten (competitief) of dat ik mijn eigen spoor niet kan volgen omdat ik mijn medespeler niet van mijn gedachtegang kan overtuigen (coöperatief).

Ook zul je rekening moeten houden met de replay-value van het spel. Elk scenario kan maar één keer gespeeld worden, dus zodra je alle scenario’s hebt gespeeld ben je aangewezen op officiële uitbreidingen of fanbased scenario’s op boardgamegeek.

Daarnaast zit er mijns inziens echt wel een verschil tussen de Cthulhu-liefhebbers en de niet-liefhebbers van dit genre. Het spel is wat mij betreft voor de eerste groep bedoeld en de tweede groep zou ik eerder Sherlock Holmes aanraden omdat je hier toch iets vaker ‘out of the box’ moet denken omdat we hier toch met buitenaardse fenomenen te maken hebben. De eerste groep kun je echter ook in tweeën delen. Voor degenen die extensieve kennis hebben van het Cthulhu universum zal dit spel minder verrassing/magie bevatten dan voor spelers die niet alle boeken rondom het dit universum hebben gelezen.

Maar al met al vond ik Mythos Tales echt een aanrader en kan ik zelf niet wachten om nog meer scenario’s te spelen!

 

De gebruikte afbeeldingen zijn verstrekt door en gebruikt met toestemming van 8th Summit, waarvoor onze dank.