Auteur: Wesley 1 september 2016 0 Reacties

Als de prinses op sterven ligt, is het aan onze avonturiers om op pad te gaan en de ingrediënten te vinden voor het enige drankje ter wereld dat haar kan drinken. Een thema dat ons als Ameritrashers zeker aanspreekt, maar dat bij een spel dat zowel voor kinderen als volwassenen is. Geslaagd of niet?

Mandrago
Johan Beyens
2016
2-4 spelers
Red Eyed Rabbit
20-30 minuten
Memory, Set Colllecting, Tile Placement
Engelstalig, Nederlandstalig
Taalonafhankelijk

Inleiding

In een koninkrijk ver weg is de geliefde prinses dodelijk ziek geworden. Haar enige redding? Een drankje gemaakt van de wortels van de mandragora, een geheimzinnige plant.

De spelers zullen als avonturiers het bos moeten betreden om op zoek te gaan naar deze wortels. Tijdens hun reis zullen zij verschillende personages tegenkomen die hen kunnen helpen op hun reis.

Doel

Het doel van het spel is om in het bos zoveel mogelijk punten te sprokkelen. Degene met de meeste punten, wint het spel. Maar let op! Heeft iemand anders eerder alle zes de verschillende kleuren wortels verzameld, dan wint hij direct het spel!

Voorbereiding

 

Alle tegels worden door elkaar geschud en worden vervolgens verdeeld over vijf rijen met acht gesloten stapels per rij. Wil je het spel iets ingewikkelder maken, dan leg je de veertig stapels iets chaotischer door elkaar (in plaats van in mooie rijtjes). Het gebied met deze stapels wordt het bos genoemd.

De vijf oogcijfers en vier vechtcijfers worden naast het bos neergelegd, binnen het bereik van alle spelers.

Het spel is klaar om gespeeld te worden.

Ronde-overzicht

De beurten in Mandrago verlopen volgens een vast stramien. Als eerst tel je je punten en vertelt aan de andere spelers hoeveel punten je hebt.

Vervolgens mag je een van de tegels uit het bos pakken. Je kiest hiervoor een van de gesloten tegels en je legt deze open voor je neer. De andere spelers moeten kunnen zien wat voor tegel je hebt gepakt.

Daarna ga je het bos verder onderzoeken. Dit houdt in dat je drie gesloten tegels uitkiest en je hierbij een oogschijfje bij legt (zodat je weet welke drie tegels je het uitgekozen). Deze drie tegels bekijk je een voor een, zonder dat een andere speler ze kan zien. Van deze drie tegels kies je een tegel uit die je wilt onthullen aan de andere spelers. Je laat zien welk personage op de tegel staat en legt de tegel vervolgens weer gesloten neer.

Van de andere twee tegels die je hebt bekeken, mag je er een open leggen. Je kunt er echter ook voor kiezen om beide tegels gesloten te laten liggen.

Aan het einde van je beurt tel je vervolgens nogmaals je punten op en laat aan je tegenstanders weten hoeveel punten je hebt.

Op de tegels kom je verschillende personages en Mandrago wortels tegen. De Mandrago wortels leveren je punten op. Standaard is elke wortel 2 punten waard, maar met de hulp van de andere personages kunnen de wortels meer of minder waard worden.

De verschillende personages die op de tegels staan en die je tegenkomt in het bos zijn de nimf, de aardman, de tovenaar, de ridder, de heks, de draak en de sater. De meeste van hen hebben een vaardigheid die geldt als ze open in het bos liggen en een andere vaardigheid die geldt als de tegels bij jou ligt.

Het spel draait om het op de juiste manier gebruiken van de tegels die je in je beurt te zien krijgt. Met nimfen in het bos verhoog je de waarde van de wortels in de kleur van die nimf met een punt. De aardman doet het tegenovergestelde en verlaagt de waarde van wortels in een bepaalde kleur met een punt (je draait de wortel tegels om de huidige waarde aan te geven).

De tovenaar biedt je meer flexibiliteit. Heb je er namelijk een in je verzameling, dan mag je een extra tegel bekijken bij het onderzoeken van het bos. Je moet er nog steeds een laten zien en je mag er een openleggen. Ligt er een andere tovenaar open in het bos, dan is een tovenaar in de verzameling ineens 2 punten waard.

Deze manier van puntentelling (2 punten voor een personage als dezelfde tegel open in het bos ligt), geldt ook voor de ridder, de heks, de draak en de sater. Alleen zijn hun vaardigheden anders. De ridder kan gebruikt worden om een nachtwezen uit de verzameling van een andere speler (of uit het bos) te verjagen of om een dagwezen tegen de draak te beschermen. De draak doet hetzelfde alleen dan ten gunste van de nachtwezens en tegen de dagwezens.

De heks wint bij het juiste aantal punten het spel tijdens de beurt waarin zij de punten krijgt in plaats van dat zij moet wachten tot de volgende beurt.

De sater wordt gebruikt voor bonuspunten. Met een sater levert elk personage in jouw verzameling je een extra punt op.

Het spel wordt op deze manier doorgespeeld totdat je een totaal aantal punten bereikt (afhankelijk van het aantal spelers). Het je aan het einde van je ronde het juiste aantal punten, dan geef je dit door aan je medespelers. Heb je een heks, dan zou je het spel op dit moment direct winnen. De andere spelers hebben echter altijd de mogelijkheid om hun draak en/of ridder te gebruiken om punten van je af te pakken. Doen zij dit dan gaat het spel gewoon verder.

Heb je geen heks, dan moet je ervoor zorgen dat je aan het begin van het spel het juiste aantal punten hebt. Heb je deze dan geef je dit ook weer door aan je medespelers zodat zij hun draak en/of ridder kunnen gebruiken.

Het spel kan ook eindigen omdat er geen bedekte tegels meer in het bos liggen. Op dat moment wint de speler met de meeste punten. Ook als een speler alle zes de kleuren wortels bezit, eindigt het spel direct en wint deze speler (punten doen er dan niet meer toe).

Conclusie

Ameritrash en (jonge) kinderen is een moeilijke combinatie. Vaak zal de speelduur, de aanwezigheid van (Engelse) tekst of het thema (te eng) een struikelblok zijn. Dat het kan, blijkt wel uit het feit dat ik hier met enige regelmaat met onze oudste van 6 jaar spellen als Flash Point: Fire Rescue (review) en Ghostbusters (review) op tafel leg. Niet geheel zonder toeval beide coöperatieve spellen, je kunt als ouder dan een beetje bijsturen.

Vraag bij een spel als Mandrago is dan ook of het slaagt in zijn opzet. Of dat het tussen de wal en de sloot valt, omdat het te ingewikkeld is voor kinderen en te kinderlijk voor volwassenen.

Als ik naar het spel op zich kijk, dan zit dat leuk in elkaar. De spelsystematiek werkt, er is leuke onderlinge werking tussen de verschillende tegels en elke beurt zul je aardige tactische keuzes tegenkomen als je moet bepalen welke tegels je wilt hebben, gebruiken en laten liggen. Maar hebben we het hier over een kinderspel of een spel voor volwassenen? Ik denk zelf dat beiden plezier aan het spel kunnen beleven. Er zit een leuk geheugen/memorie element in het spel dat met name de kinderen leuk zullen vinden en snel op zullen pikken. Het tactische element van het spel (welke tegels moet ik opendraaien/pakken om zelf zoveel mogelijk punten te verzamelen of punten weg te halen bij mijn tegenstanders) zal bij hen minder goed tot zijn recht komen. Vooral voor de jongste categorie (het spel geeft aan vanaf zes jaar gespeeld te kunnen worden) zal dit wellicht nog een probleem zijn. Zij zullen zich meer richten op het halen van zes verschillende wortels. Daarentegen is het wel een ideaal spel om ze met dit soort tactische elementen in aanraking te laten komen.

Bij volwassenen komt dit tactische aspect veel beter tot zijn recht en krijg je een leuk pestspelletje. Proberen jouw tegels zoveel mogelijk te optimaliseren, terwijl je bij de tegenstander probeert om punten af te snoepen. En ondertussen blijf je in de gaten houden of de tegenstander niet erg dichtbij de zes verschillende kleuren komt. Zelf geef ik er met de volwassenen wel de voorkeur aan om de tegels niet meer op vijf verschillende rijen te leggen, maar een beetje meer door elkaar heen te plaatsen.

Uiteraard speelt geluk een bepaalde rol bij het spel, maar gezien de onderlinge verhoudingen tussen de aantallen van de verschillende personages en de wortels is deze rol niet heel groot en gezien de speelduur van een spelletje ook niet heel storend.

Al met al is Mandrago een leuk spelletje geworden dat zowel met kinderen als met volwassenen (als filler) kan worden gespeeld. Het thema is wellicht niet heel erg sterk aanwezig, maar het biedt ons de mogelijkheid om kinderen van 6-10 jaar wat meer kennis te laten maken met de werelden die wij al kennen uit de sprookjes en als mooie tussenstap kunnen dienen naar spellen over bijvoorbeeld In de Ban van de Ring.

Mandrago  is momenteel nog te vinden op Kickstarter. Klik op het Kickstarter logo hiernaast om op de juiste pagina terecht te komen. De gebruikte afbeeldingen zijn verstrekt door en gebruikt met toestemming van de bedenker en/of uitgever van het spel, waarvoor onze dank.