Ameritrash.nl > Reviews Ameritrash > Malifaux: 2nd Edition (starter set)
Malifaux: 2nd Edition (starter set)
Malifaux (2nd edition, M2E) speelt in een unieke wereld, een samensmelting van horror en westerns. In deze miniaturen game werkt alles, maar dan ook echt ALLES met kaarten. Het resultaat? De beste miniaturen game die ik tot nu toe gespeeld heb.
Malifaux (2nd Edition)
Matt Anderson, Nathan Caroland, Justin Gibbs, Eric Johns, Mack Martin
2013
2 spelers
Wyrd Miniatures
60-90 minuten
miniatures, combat, western, horror, card, fantasy, mini, objective based, objectives
Engelstalig
Grote hoeveelheid tekst op de kaarten.
3D renders van de miniatuurtjes die bij mijn starter-versie van de game kwamen. De guild, aangevoerd door artsen/neurochirurgen versus de Neverborn, een club aan demonen. Afbeelding van Wyrd miniatures.
Doel
M2E kan je op verschillende manieren spelen. Het ‘echte’ regelboek van M2E kent twee typen “encounters”, “standard encounters” en “story encounters”. Ongeacht het type “encounter” duurt elk spel M2E minimaal 5 ronden. Na de 5e ronde wordt steeds een card flip (per volgende ronde, hogere kaart nodig) gedaan om te kijken of er nog een ronde achteraan geplakt wordt. Na afloop van de “encounter” tel je victory points (VPs).
Het starter regelboek in de starter-set kent een vijftal scenario’s, die je precies instrueren met welk model en met welk doel je speelt. Vaak win je bij het elimineren van de leider van de tegenpartij.
Setup
Beide spelers beginnen met het bepalen van de “encounter size”, waarbij modellen allemaal een soul stone (SS) waarde hebben die hun relatieve kracht uitdrukt. De starter-set komt met 25 soul stones (SS) aan miniaturen per zijde, dus dat limiteert je keuze. Deze kleine encounters (10-25 SS) heten shoot-outs, en duren zo rond de 30-45 minuten. Encounters met 25-40 Punten heten dust-ups en duren 45-60 minuten. Scraps zijn 41 SS+ battles. De laatste twee mogen ook “master”-miniaturen worden ingezet. De makers van M2E raden echter 50 SS scrap encounters aan voor de meest gebalanceerde ervaring. Ook geef je aan met welke factie je gaat spelen. In de starter is dat natuurlijk allemaal een stuk beperkter.
Standaard wordt Malifaux gespeeld op een vak van 3′ x 3′, ongeveer 90 x 90 centimeter. Deze 90 x 90 cm mat wordt verdeeld in 2 gelijke helften (centerline), en de rest in 30 x 30 cm vakken. Daarna flip je een kaart om te kijken hoe je je modellen bij het begin van de game mag plaatsen. Hierbij kan het zijn dat je aan de buitenkant, in de hoeken, diagonaal of dicht bij elkaar begint.
M2E kun je op verschillende manieren spelen. Het ‘echte’ regelboek van M2E kent twee typen “encounters”, “standard encounters” en “story encounters”. Elke type “encounter” heeft een “strategy”, het hoofddoel van het scenario waar je VPs op kan scoren. Daarnaast heeft elke speler 2 “schemes”, geheime doelen die ook VPs waard zijn. Deze worden allemaal bepaald door card flips.
Zo kan Malifaux er ook uit zien.. fantastisch geverfde modellen en terrein van Plast Craft Games. Foto van Plast Craft Games.
Ronde-overzicht
Een ronde begint met het bepalen welke speler die ronde “initiative” heeft. Deze speler moet beginnen met zijn modellen te activeren. “Initiative” bepaal je door een card-flip, beide spelers draaien de bovenste kaart van hun deck om. De speler met de hoogst omgedraaide kaartwaarde krijgt het “initiative”.
Zodra een speler een model activeert krijgt het model 2 actie-punten (APs). Elk model heeft een aantal model specifieke acties op de reference-kaart staan. Daarnaast kan je met elk model altijd kiezen om een “walk” of “charge” te doen, al staan die niet op de actie kaarten. Een “walk” actie kost 1 AP en laat een model een aantal inches bewegen gelijk aan de “walkspeed” van het model. Bij een “walk” actie mag je het meetlint ook in bochten leggen. Een “charge” kost 2 AP, je moet in een rechte lijn bewegen en je moet je binnen 1 inch van een vijandig model uitkomen. Daarna mag je 2, 1 AP kostende aanvallen ‘gratis’ uitvoeren.
Afhankelijk van het model kan je de aanvallen uitvoeren die op de reference-kaart van het model staan.
Een reference kaart van een willekeurig model niet in de starter set (en onderaan de achterkant). Op de bovenste kaart staan de statistieken (zwart/doorzichte rijen). Onderaan de abilities. Op de achterkant staan de aanvallen. Je ziet dat Rusted Yari 1 AP kost. Het effect is dat je binnen 2″ range een melee aanval doet, met een +5 bonus (op je kaartflip) waartegen je tegenstander verdedigd met een DF stat check. Raak je, doe je 2/3/4 schade afhankelijk van weak, moderate of severe damage flip. Ook krijg je nog extra schade als je kaarten van de juiste suits hebt gebruikt. Afbeelding van Wyrd Miniatures.
Aanvallen werkt eenvoudig. Eerst kijk je of een model Line of Sight (LoS) heeft op een target en de target binnen de Range van de aanval staat. Is dit het geval, dan is het een legaal target voor een aanval en kan je die uitvoeren.
Zodra je een aanval uitvoert pakken beide spelers een kaart van hun deck. Daarna tel je het getal op de getrokken kaart op bij de aanvalsbonus van de aanval, en de verdediger telt de verdedigingsbonus op bij zijn of haar getrokken kaart. De speler met de laagste waarde mag eerst de “cheat fate” doen. Als je “cheat fate” doet, mag een speler een kaart uit zijn of haar hand spelen ter vervanging van de eerder gepakte kaart. Hierna krijgt de speler met het hogere aanvalstotaal ook nog een kans om “cheat fate” te doen.
Heeft de aanvaller tenminste een aanvalswaarde gelijk aan de verdedigers verdedigingswaarde, dan is het een hit. Afhankelijk van het verschil tussen deze waarden wordt de hoeveelheid schade bepaald. Hoe groter het verschil tussen de verdediger en de aanvaller, hoe groter de kans op meer schade.
Zoals eerder gezegd staan op alle kaarten in het deck hoeveel schade ze symboliseren. Hoe hoger de kaartwaarde, hoe meer schade de kaart in de regel doet. Zo doe je bij een 2 “weak” damage, en bij een 12 “severe”. Hoe werkt damage dan? In het geval van een gelijkspel in de totale aanvals- en verdedigingswaarde tussen de miniaturen, pakt de aanvaller 3 kaarten van zijn of haar deck en kiest de laagste kaart uit. Dit bepaald de hoeveelheid schade die de miniatuur doet, pak je dus 12, 12 en 3 kies je de 3 en doe je “weak” damage. Hoe hoger de kaartwaarde, hoe meer schade je doet (“weak”, “moderate” of “severe”). Hoeveel schade “weak”, “moderate” en “severe” is afhankelijk van de gekozen aanval. Dat staat op de ref-sheet van de aanvaller beschreven. Zit namelijk het verschil tussen de aanvals- en verdedigingswaarde in de range van 1-5, pak je maar 2 kaarten en je kiest de laagste. In het geval van grotere verschillen, zoals 5-10, pak je nog maar 1 kaart en bij 10+ pak je twee kaarten maar kies je de hoogste! Op de aanvalslijn wordt vervolgengs bepaald hoeveel schade er precies hoort bij een “weak”, “moderate”, of “severe” damage aanval.
Wat kaarten uit een custom Malifaux poker deck. Aan de rand van de kaarten zie je de damage effecten. Afbeelding van Wyrd miniatures.
Sommige aanvallen en speciale abilities triggeren als je een kaart van een bepaald suit hebt uitgespeeld. Sommige aanvallen werken alleen met een target number (TN) dat je moet halen om succesvol de aanval uit te voeren.
Conclusie
M2E is een vrij elegant en heel interessant miniaturenspel. Net zoals met alle miniature games zijn de miniaturen ook hier van groot belang. De miniaturen van M2E zijn cool, de western/horror vibe zit er goed in en dat maakt M2E sfeervol. De mini’s die in de starterset komen zijn prima, maar de echt spectaculaire modellen zijn uiteraard los te koop. Wel moet je modellen zelf in elkaar zetten, maar dat hoort natuurlijk ook bij het genre. Ik vind de starter-set erg compleet, je krijgt 2 meetlinten, 2 “speciale” pokerdecks en 4 mini’s met ref-kaarten per zijde. Bijna perfect uitgevoerd! Wel is het jammer dat er geen papieren play mat bij zit, met wat terrein features. Maar desondanks krijg je echt een “Wyrd western” gevoel bij de materialen, de poker decks en de shoot-outs. Meer dan prima dus.
De gameplay van M2E is erg, erg interessant en maakt het echt een miniaturenspel dat ik “dedicated” zou kunnen spelen. Doordat M2E niet met dobbelstenen werkt, staat naast alle informatie op reference-kaarten en veel van de combat informatie op de pokerkaarten. Je hoeft dus niet steeds bakken dobbelstenen te rollen zoals met Age of Sigmar (link), of in tables je damage en hit-ranges op te zoeken zoals in Terminator Genisys (link). Flip een card, bepaal op basis van je handkaarten of je “cheat fate” wil doen en daarna flip kaarten voor damage. Dat is het! Naast de eenvoud van combat, zorgt het ook voor interessante keuzes. Doordat je met je handkaarten een “cheat fate” kan doen, zorg je ervoor dat je je hand echt moet managen en afwegingen moet maken of je handkaarten wil inzetten. Sterk gedaan!
Al met al ben ik erg te spreken over Malifaux. Het spel is in Nederland (nog) niet zo heel bekend, maar er zijn retailers die het verkopen als je op internet gaat zoeken. De starter-set kost zo’n 50 euro, en dat lijkt zeker een interessant instappunt in de wereld van Malifaux. Wel loop je snel tegen de limieten van de starter-set op, maar dan zijn er zeeën van uitbreidingen te koop…
Voorbeeld van wat er mogelijk is als je geen enorme kneus bent met verf. Foto van Eric Zag via BoardGameGeek.
Met dank aan Wyrd miniatures voor het beschikbaar stellen van een review exemplaar. Uiteraard heeft dit geen invloed op onze mening.