Legendary Encounters [8/10]

Auteur: Ruud 15 juni 2015 0 Reacties

Legendary Encounters: An Alien Deckbuilding Game (LE:ADG) is een coöperatieve deckbuilder met de Alien-films als thema, gebaseerd op de Legendary superhelden game. Van superhelden naar aliens, werkt het?
Legendary Encounters: An Alien Deckbuilding Game
Ben Cichoski & Danny Mandel
Upper Deck Entertainment
2014
1-5 spelers
30-45 minuten per speler
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid
Coop, deckbuilding, cardgame, kaartspel, Alien

De speelmat met kaarten aan het begin van het spel.

LE:ADG is een coöperatieve deckbuilder het thema van de Aliens franchise, waarmee je de 4 Alien films (Alien, Aliens, Alien 3 én Alien: Resurrection) kan naspelen. . Als je voor het eerst de doos openmaakt zie je 13 plastic pakjes kaarten met in totaal zo’n 500 kaarten erin en een speelmat (van muis-mat spul). Zodra je de hele boel hebt uitgesorteerd, heb je onder andere 16 decks met verschillende karakters (4 per film) én 12 Objective decks (3 per film). Ook komt er gedeeld voor alle games nog 1 Drone deck, 1 Sergeant deck ,1 Strike deck, 4 location kaarten. Een echte overload én belangrijk, volledig ongesorteerd in de 13 pakketjes. Gelukkig geven ze er wel dividers en prettige foam-blokjes bij..

Zodra je het spel gaat spelen heb je de setup gelukkig snel gedaan, zeker gezien de handige playmat met ruimte voor alle decks en alle belangrijke informatie voor het spel. In LE:ADG kan je zelf een van de films naspelen óf een aantal dingen in elkaar mixen om een willekeurige setup te maken.  In het geval van het naspelen van Alien is het vrij simpel. Je hebt de Nostromo locatie kaart nodig en een Hive deck. Het Hive deck bestaat uit 3 objective decks, een level 1, 2 én 3 deck. Deze decks mirroren de progressie van de films in het spel. Zo bestaat elk deck uit wat aliens, wat objectives, 1 event kaart én 1 hazard kaart waarover later meer. Per speler heb je een start deck met 7 Specialists (geven elk 1 resource) en 5 Grunts (1 damage). Ook krijg je 1 Role Avatar, met hitpoints (voor strikes en schade) en armor (voor de PvP modus) én 1 speciale rol-kaart.

Een voorbeeld van de Avatar (links) en rolkaart (rechts).

De specialist en grunt kaarten van het start-deck.

Zodra je gaat spelen is het spel extreem makkelijk en gestructureerd. Je begint het spel met een ‘actief’ level 1 objective, een leeg complex zonder Aliens en ander gespuis en 5 kaarten in ‘the barracks’, kaarten die je kan kopen.

1. Hive-fase. De bovenste kaart van het Hive deck vol Aliens en gevaren wordt face-down in de eerste plek van “the Complex” geplaatst. Zodra er al een kaart op die plek ligt schuift deze een plek op naar links. Is het hele complex vol, schuift de meest linkse kaart door naar de combat zone en flipt open. Je weet dus wat in de combat zone ligt.
   1. Is het een Alien, blijft die liggen tot de strike fase.
      

      Wat aliens..

   2. Is het een Event, voer je de text uit op de nu geldende objective. Dit is vaak slecht, zoals extra Hive kaarten of spelers die kaarten moeten discarden.
   3. Is het een Hazard werkt het hetzelfde als een Event maar met vaak nog slechtere consequenties..
   4. Is het een Objective Goal, kijk je naar wat er op de kaart staat. Soms heb je dan een Survivor gevonden, of kan je proberen een kamer in the complex af te sluiten. Erg cool gedaan.
      

      Wat objectives..

2. Action-fase. In de actie-fase koop en speel je kaarten. Kaarten die je koopt gaan zoals altijd in dit soort spellen naar je discard pile. Wat leuk is én herkenbaar van sommige andere deckbuilders (bijv. Star Realms) is dat kaarten met elkaar interacteren. Heb je al een kaart gespeeld die een logo deelt met de kaart die je nu speelt, trigger je extra interessante abilities.
   Wat ook nieuw is in deze versie van het spel is dat je kaarten hebt met “Cooperate” erop. Dit is heel interessant, een speler kan een Coordinate kaart spelen in de beurt van een medespelers en ligt hem in zijn discard pile. Deze medespeler ontvangt een ‘identieke’, maar ‘virtuele’ kopie van deze kaart en mag net doen alsof hij/zij de kaart zelf heeft en zo kunnen spelers geld en ‘fight’ geven aan elkaar.
   Tevens kan je kaarten voortaan scannen. De Complex en Aliens zijn face-down, om te symboliseren dat ze verborgen zijn. Je kan scannen voor een aantal “schade” die onder de verschillende locaties in de complex staan. Scan je een kaart, draai je hem open.
   

   Kaarten met de coordinate ability. Deze kaarten mag je in de beurt van je medespelers spelen als virtuele kopie.

3. Strike-fase. Aliens in de Combat zone delen nu Strikes uit. Per strike krijg je een kaart van het strike deck. Deze geven je (on)herstelbare schade (1 tot 5) en een incidentele facehugger. Deze dingen zijn interessant. Eindig je je volgende beurt met de facehugger intact, krijg je een chestburster kaart in je discard pile. Zodra je deze kaart tegenkomt.. ben je dood (zie films :P) én kan je terugkomen als.. ALIEN. Aliens in de combat zone blijven liggen tot ze worden verslagen.. en dat moet snel. Want ze doen serieuze damage.
   

   Twee strike kaarten. Rechts onderin de schade die de strikes doen..

    

4. Clean-up fase. Spreekt voorzich, alles wordt klaargemaakt voor de volgende speler.

Er zijn nog een aantal interessante modi in het spel die ik niet geprobeerd heb en ook niet zoveel interesse in heb. Er zijn mogelijkheden voor een traitor en ik heb niet geprobeed met een overleden speler als Alien te spelen. Chestbursters waren in onze games altijd goed te voorkomen. Dat het kan, is interessant maar niet de manier waarop ik denk dat het spel gespeeld moet of hoeft te worden. LE:ADG is een cooperatieve game en hidden roles hoeft van mij niet echt in zo’n soort game. Speel liever dan gewoon Dead of Winter, Battlestar Galactica of z’n soort titel.

Conclusie
Wow. Wow. Wow. Ik houd niet zo van het originele Legendary én niet zo van de Alien-franchise. Het spel Legendary Encounters: An Alien Deckbuilding Game vind ik wel écht heel, heel goed. Het thema zit er goed in, je weet nooit wat je overkomt met alle facedown kaarten die opschuiven en je onder druk komen zetten. Het samenwerken tussen spelers door het spelen van coordinate kaarten én de kaart interacties maken LE: ADG in mijn optiek naast het thema ook een (veel) beter en interessanter spel dan zijn voorganger Legendary. Solo is het spel prima te doen, maar de moeilijkheid escaleert snel met meer spelers hoewel het winbaar blijft..
Wat kan er beter? Dit zijn eigenlijk 1 groot en twee kleinere minpunten in mijn ogen. Het grootste probleem dat ik met dit spel heb, is de speelduur met meer spelers. Ik kreeg in 4 uur tijd het voor elkaar om 3 potjes te spelen met 3 spelers, waarvan we er 2 (snel) verloren. Dat betekent dat met 3 spelers, dat je snel al 90 minuten bezig bent met een potje, misschien langer. Dat maakt het spel met meer dan 4 of 5 spelers zo indrukwekkend (2 tot 2.5 uur) dat ik het zelf nóóít zou spelen en ook niet heb aangedurft te spelen voor deze review. Ik ben allergisch voor downtime en het kan niet anders dan dat dit enorm zou gaan tegenstaan in deze game. De kleinere punten zijn meer irritaties, de kaartkwaliteit is in mijn ogen niet goed genoeg. Er zijn snel witte marks op de kaarten te zien. Een ander klein nadeel, is dat de kaarten ongesorteerd in de doos komen. Dat kan eigenlijk echt niet, ik denk dat ik anderhalf uur bezig ben geweest met het uitsorteren van alle kaarten voor ik het spel kon spelen. Bah.
Ongeacht deze minpunten, is het spel LE:ADG een enorme aanrader voor fans van cooperatieve games en een interesse in cardgames of Aliens. Het spel speelt dan mischien niet lekker met 3+, maar met 1, 2 of 3 spelers is het interessant, speelt het lekker vlot weg én wordt je echt betrokken in de game. Een voor mij onverwachte aanrader. Wat een game..