Auteur: Wesley 12 december 2015 0 Reacties

Captain America, DareDevil en Iceman die samen proberen Magneto tegen te houden terwijl hij de leiders van de wereld vervangt door klonen. Of toch liever Iron Man, Angel en de Hulk die het opnemen tegen Kingpin terwijl hij het gewapende plutonium probeert te stelen. Klinkt Legendarisch toch??

Legendary: A Marvel Deck Building Game (en uitbreidingen)
Devin Low
2014
1-5 spelers
Upperdeck
45 minuten
Card drafting / co-operative play / deckbuilding
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid

Inleiding

Legendary: A Marvel Deck Building Game is, zoals de naam al doet vermoeden, een deckbuilding game die gebruik maakt van het universum uit de Marvel comics. Superhelden en hun aartsvijanden zullen tegen elkaar strijden in een poging om elkaars plannen te dwarsbomen.

De Legendary: A Marvel Deck Building Game serie bestaat inmiddels uit twee stand-alone games met (bij elkaar) drie grote uitbreidingen en vier kleinere uitbreidingen. In deze recensie zullen alle spellen en uitbreidingen met uitzondering van de uitbreidingen Secret Wars 1 en 2 worden bekeken en besproken.

Naast deze spellen kent Legendary inmiddels ook Legendary Encounters: An Alien Deck Building Game (review) en Legendary Encounters: A Predator Deck Building Game.

Doel

In Legendary speel je samen of alleen tegen het spel. Om van het spel te kunnen winnen, moet je jouw tegenstander (de mastermind) vier keer verslaan in een direct gevecht, terwijl je er ondertussen ervoor zorgt dat de villains in de stad (de velden op het bord) niet voor teveel problemen zorgen.

Legendary is echter niet een volledig coöperatief spel. Door het verslaan van villains, het redden van bystanders en het verslaan van de masterminds scoor je victory points. Degene die als de mastermind is verslagen de meeste victory points heeft, is de meest legendarische superheld en wint het spel.

In de tussentijd zit de mastermind zelf ook niet stil. Aan het begin van het spel wordt er een scheme uitgekozen voor de mastermind. Dit staat voor het duivelse plan dat hij aan het uitvoeren is. Voldoet de mastermind aan de wincondities die op deze kaart staan vermeld, dan verliezen de spelers het spel.

Setup

Legendary komt met een speelbord dat feitelijk gezien geen andere functie heeft dan aangegeven waar de verschillende stapels kaarten moeten komen te liggen. Maar dat zijn er nogal wat, dus een bord is toch wel erg handig.

Kaarten die je eenvoudig uit de doos kunt neerleggen zijn de Shield Officer stack (met extra officers die je kunt recruiten), de Wound stack (met wonden die je deck vervuilen) en de bystander deck (met onschuldige bijstanders die gevangen kunnen worden genomen). Deze leg je vanuit de doos direct op het bord.

Daarna moeten er wat keuzes gemaakt worden. Allereerst kies je (of trek je willekeurig) een mastermind tegen wie je wilt vechten. Je schudt zijn vier tactic-kaarten en legt deze onder de mastermind kaart op het bord. Elke mastermindkaart geeft aan welke groep villain group hem altijd volgt. Deze groep villains pak je uit de doos en leg je apart.

Daarna kies je een scheme kaart (of je pakt deze willekeurig). Deze kaart geeft aan wat het mastermind van plan is en hoeveel scheme twist kaarten er gepakt moeten worden. Ook deze pak je uit de doos en leg je apart.

Dan ga je het villain deck samenstellen. Dit doe je met de group villains die altijd de mastermind volgt, de scheme twist kaarten, vijf master strike kaarten en een extra aantal groepen villains, een aantal henchmen en een aantal bystanders dat afhankelijk is van de hoeveelheid spelers waarmee je het spel speelt. Al deze kaarten worden goed geschud en gesloten op tafel gelegd.

Daarna wordt het hero deck gevormd. Je neemt de decks van een aantal verschillende helden (ook weer afhankelijk van het aantal spelers waarmee je speelt) en schudt hun kaarten door elkaar. Deze stapel wordt gesloten op het bord gelegd en de bovenste vijf kaarten worden opengedraaid neergelegd in de headquarters (apart gebied onder op het bord). De vijf kaarten die in HQ liggen, kun je aanschaffen in jouw beurt.

Iedere speler krijgt vervolgens 8 Shield officers en 4 Shield Trooper. Hij schudt deze en pakt een openingshand van 6 kaarten. Het spel kan vervolgens beginnen.

Ronde-overzicht

Om beurten voeren de spelers de volgende stappen uit.

Allereerst wordt de bovenste kaart van de villain deck opengedraaid. Als dit een villain/henchmen kaart is, dan wordt deze op het eerste veld in de stad neergelegd. Per veld in de stad (er zijn er vijf) mag er maar een henchmen/villain liggen: Voor zover er al kaarten liggen, worden deze (voor zover nodig) doorgeschoven naar de volgende plek.

Het kan zijn dat door het omdraaien van een villain/henchman kaart de villain aan het einde van de stad ontsnapt uit de stad (bij het doorschuiven van kaarten). In dat geval moet er een kaart uit de headquarters (die minder dan 6 kost) uit het spel worden afgelegd. Voor zover die villain bystanders gevangen had, moeten de spelers kaarten uit hun handen afleggen omdat deze arme bystander niet meer gered kan worden.

Keywords maken dit alles wat interessanter. Villains met ‘ambush’ hebben namelijk een effect dat geldt op het moment dat zij in het spel komen en direct uitgevoerd moet worden. Het keyword ‘escape’ geeft een extra effect aan villains die de stad ontsnappen.

De opengedraaide kaart kan echter ook een scheme twist of master strike zijn. Een scheme twist staat voor een deel van het plan dat wordt uitgevoerd door de mastermind. Op elke scheme kaart staat aangegeven wat er moet worden gedaan als een scheme twist wordt opengedraaid. De gevolgen zijn meestal niet fijn! Als alle scheme twists zijn omgedraaid verliezen de spelers het spel omdat de mastermind zijn plan heeft uitgevoerd.

Een master strike houdt in dat de mastermind zelf de spelers aanvalt. Op de mastermind kaart staat aangegeven op welke manier hij dat doet.

Een opengedraaide kaart kan ten slotte ook een bystander zijn. Een onschuldige burger die op het verkeerde moment op de verkeerde plek was. Hij wordt onder de villain gelegd die als laatste in de stad is gekomen om aan te geven dat hij gevangen is genomen door die villain. Zodra een speler deze villain verslaat, redt hij de bystander.

Tijd voor de speler om iets te doen. Normaliter heeft een speler een hand van zes kaarten die hij allemaal uit moet spelen in een volgorde naar keuze. Elke kaart levert recruit punten, attack punten en/of bijzondere vaardigheden op. Feitelijk gezien staat elke kaart voor een actie die een held of shield officer uitvoert.

Recruit punten tel je tijdens het uitspelen allemaal bij elkaar op en daarmee kun je hero kaarten uit de headquarters kopen. Op elke kaart staat aangegeven wat die kost. Koop je een kaart, dan wordt headquarters direct aangevuld met een nieuwe kaart. Ook kun je een Shield Oficer kopen als je dat wilt.

Gekochte kaarten komen op je aflegstapel terecht. En zoals gebruikelijk bij een deckbuilding game, zodra de trekstapel leeg is schud je de aflegstapel om daarmee een nieuwe trekstapel te vormen.

Attackpunten worden eveneens bij elkaar opgeteld en daarmee kun je één of meer villains en/of de mastermind aanvallen. Je moet hiervoor (simpelweg) meer aanvalspunten hebben als de verdedigingswaarde van de villain kaart. Daarnaast moet je rekening houden met eventuele fight abilities die getriggered worden door het verslaan van een villain. Eventuele attack of recruit punten mogen niet worden meegenomen naar de volgende ronde en vervallen. aan het einde van de beurt van een speler.

De volgorde waarin je de kaarten speelt is van groot belang. Elke kaart heeft namelijk symbolen voor het team waartoe zij behoren en wat voor klasse held zij zijn. Daarnaast hebben veel hero kaarten special abilities die je kunt gebruiken als er eerder in je beurt een kaart met het juist symbool is gespeeld. Op deze manier kun je een enorme hoeveel aan combinaties in je deck bouwen tijdens het spel, waarmee je bijvoorbeeld extra kaarten kunt pakken, duurdere hero kaarten kunt kopen of sterkere aanvallen kunt uitvoeren.

Aan het einde van je beurt worden alle kaart die je hebt gespeeld of nog op hand hebt, afgelegd en pak je zes nieuwe kaarten. Vervolgens is de volgende speler aan de beurt.

Op deze manier wordt doorgespeeld totdat de laatste mastermind tactic kaart is verslagen, het villain deck leeg is of tot de mastermind heeft gewonnen.

Luck of draw kan ervoor zorgen dat er beurten zijn waarbij je het idee hebt dat je weinig nuttigs uit kunt voeren. Je kunt in dit geval er ook voor te kiezen om te passen. Je legt dan alle kaarten af en pakt zes nieuwe kaarten voor de volgende beurt. Alle wounds die je in je afgelegde hand had, mag je dan ko’en (uit het spel halen).

Legendary – The Dark City

In The Dark City kwam de eerste grote uitbreiding van Legendary. In deze uitbreiding troffen we 17 nieuwe helden (onder meer de X-Force, Marvel Knight en X-men characters), 6 verschillende villain groups, 2 nieuwe henchmen, 5 nieuwe masterminds, 8 nieuwe schemes en daarnaast ook nog bijzondere bystanders.

Bovenal was The Dark City een uitbreiding die meer deed dan alleen variatie toevoegen aan het basisspel.

Kritiek na het uitkomen van Legendary was dat het vrij eenvoudig was om te winnen. Sterker nog, het was vrij moeilijk om te verliezen van het spel. Naast het brengen van sterkere masterminds en moeilijkere schemes werden er in Dark City wat spelregels gewijzigd ten aanzien van het solo spel (advanced solo mode) en werden er meerdere varianten gegeven waarmee je een nog grotere uitdaging voorgeschoteld krijgt.

Wat daarnaast opviel in Dark City was dat er meer te plannen viel tijdens het spel. De introductie van keywords als teleport (kaarten mee kunnen nemen naar de volgende beurt), bribe (villains deels kunnen omkopen/verslaan met recruit punten) en versatile (punten die je naar keuze als attack of als recruit punten kunt gebruiken) zorgen ervoor dat je veel flexibeler om kunt gaan met je kaarten en minder ‘weggegooide’  beurten hebt.

Daarnaast kwamen er bijzondere bystanders bij. Het redden van deze bystanders leverde een voordeel op in de vorm van bijvoorbeeld het pakken van een extra kaart. Door de bijzondere bystanders moet nu wel het bystander deck goed geschud worden voor aanvang van het spel.

Legendary – The Fantastic Four

De Fantastic Four was de eerste kleine uitbreiding die werd uitgebracht en deze uitbreiding leverde ons 5 nieuwe helden op, 2 nieuwe villains groups, 2 nieuwe masterminds en 4 nieuwe schemes die allemaal verband houden met de Fantastic Four verhaallijn.

Aan de kant van de heroes werd er in deze uitbreiding alleen wat getweaked in de vorm van het keyword ‘focus’. Een focus ability laat de helden hun recruit punten gebruiken om andere abilities te activeren.

De villains kregen wat meer mogelijkheden. Zo waren er ineens villains met burrow. Burrow zorgt ervoor dat als de ‘streets locatie’ in de stad leeg is op het moment dat een villain met burrow wordt verslagen op een andere locatie dat hij terugkomt op die streets locatie (alsof hij zich terugtrekt en daar schuilt).

Ook werd de cosmic threat geintroduceerd. Villains en masterminds met dit keyword hebben een hoge fightvalue en zijn daardoor lastig te verslaan, maar zijn gevoelig voor een bepaald symbool. Een cosmic threat voor een strenght symbool zorgt ervoor dat deze villain of masterminds -3 fightvalue krijgt voor elk strength symbool dat je uitspeelt. Het deckbuilding aspect wordt hierdoor tijdens het spel zeer belangrijk om bepaalde villains/masterminds te kunnen verslaan.

 

Legendary – Paint the Town Red

Paint the Town Red was de volgende uitbreiding en deze richtte zich op het spiderman-universum. De Spider-foes brachten ons 5 nieuwe helden, maar ook kregen we 2 nieuwe villains groups, 2 nieuwe masterminds en 4 nieuwe schemes.

Ook hierbij weer kleine tweaks aan het spel die bij het thema passen. Wall-crawlen bijvoorbeeld. Een held met dit keyword mag je na het recruiten direct bovenop je trekstapel leggen in plaats van dat deze op de aflegstapel terecht komt.

Maar laten we ook ‘feast’ niet vergeten. Deze ability van Carnage en zijn volgers zorgt ervoor dat de bovenste kaart van je trekstapel direct wordt ge-ko’d als je hem aanvalt.

Daarnaast kwam ineens Mysterio (mastermind) op de proppen die veelal meer dan vier keer verslagen moet worden om het spel te kunnen winnen vanwege zijn illusies.

 

Legendary – The Guardians of the Galaxy

The Guardians of the Galaxy is de laatste kleine uitbreiding die op dit moment is verschenen. Het is echter wel de uitbreiding die het spel het meest ingrijpend heeft veranderd.

Naast 5 nieuwe helden, 2 nieuwe villains groups, 2 nieuwe masterminds en 4 schemes bracht deze uitbreiding ons namelijk ook shard-tokens, infinity gems (kaarten) en artifacts (kaarten).

De shard-tokens staan voor kleine stukjes van infinity gems (buitenaardse relikwieen waarin een enorme hoeveelheid energie schuilgaat). Zowel de spelers als villains en masterminds kunnen tijdens het spelen aan deze shards komen. Spelers kunnen deze inzetten om ze +1 attack te geven per shard die wordt ingezet. Gebruikte shards gaan terug naar de voorraad. Villains en masterminds krijgen ook +1 verdedigingswaarde per shard die zij hebben. Versla je een villain met shards, dan is een shard voor jou. De rest gaat terug naar de voorraad.

 

Artifact zijn kaarten die spelers permanente voordelen geven nadat ze zijn uitgespeeld. Deze kaarten blijven dan ook liggen nadat ze zijn uitgespeeld. Sommige artifacts hebben een ability die een keer naar beurt gebruikt mag worden, andere hebben een ability die continu geldt.

Wat een inifinity gem is, heb ik hiervoor reeds uitgelegd. Het is daarnaast echter ook een villain group in deze uitbreiding. In feite zijn deze gems gewone villains. Maar zodra je ze verslaat, komen ze op jouw aflegstapel terecht als artifactkaart. Veel schemes zorgen er vervolgens voor je het spel verliest als er een aantal infinity gems bij jou liggen omdat je dan corrupted bent.

Legendary – Secret Wars I en II

Deze uitbreidingen zal ik hier nog niet bespreken. Er is wat discussie over of je deze twee uitbreidingen als een geheel moet zien. Secret Wars II heb ik nog niet (en dus ook nog niet gespeeld). Zodra dit wel het geval is, zal ik deze in een aparte review doornemen.

Legendary Villains

Villains is een standalone versie van Legendary waarin de rollen zijn omgedraaid.  Nu speel jij een evil masterminds en is het aan jou om de helden te verslaan zodat zij jouw plannen niet dwarsbomen.

Dit spel is grotendeels een spiegelbeeld van zijn voorganger met verschillende namen. Een scheme twist heet hier bijvoorbeeld een plot twist en een mastermind is hier een commander, maar het introduceert ook een aantal keywords die nieuw zijn.

Demolish zorgt er bijvoorbeeld voor dat je een kaart uit je hand moet afleggen met kosten die gelijk zijn aan de kosten van de bovenste kaart van de ally deck (= villain deck). De bovenste kaart van het ally deck wordt onderop dit deck gelegd. Dodge laat je daarnaast kaarten recyclen. Je mag een kaart met dodge namelijk afleggen om een nieuwe kaart te pakken.

Elusive maakt de tegenstanders (in dit geval de heroes) moeilijker om te verslaan. Een hero met elusive 6 kun je namelijk pas verslaan als je in die beurt ten minste 6 recruit punten hebt uitgespeeld (naast het feit dat je voldoende attack punten gespeeld moet hebben).

En daarnaast hebben we de X-treme Attack. Deze maakt helden uit dezelfde groep sterker naarmate er zich meer in de stad bevinden.

Het lijkt erop dat er slechts kleine tweaks gedaan zijn aan het spel. Maar toch heeft het spel naar mijn mening een eigen gevoel. Daarnaast zijn de ervaringen van Legendary zelf uiteraard gebruikt in dit spel, waardoor het basisspel hier al moeilijk genoeg is om te winnen.

Wat daarnaast opvalt is dat Villains minder op solo spelen gericht schijnt te zijn dan op multiplayer dan Legendary. Vaker zul je je afvragen of het je het spel wel in je eentje kunt winnen en hoe een kaart bij solo spelen moet worden gebruikt.

Legendary – Fear Itself

Fear Itself is tot op heden de enige uitbeiding van de Villains set. In deze set zitten 6 nieuwe allies, 1 nieuwe adversary group, 1 nieuwe commander en 3 nieuwe plots.

Ook deze set kent artifact. Deze zijn echter allen voor eenmalig gebruik, maar wel op het moment dat jij dit wilt (waardoor ook deze artifacts bij je blijven liggen totdat je ze gebruikt).

Ook kent deze set Uru-enchanted weapons. Heroes met een uru-enchanted weapon 2 zorgen ervoor dat je de bovenste twee kaarten van het adversary deck (=villain deck) zien. De victory points van deze kaarten bij elkaar opgeteld is de fightvalue van de hero. Het is hier dus gokken of je kunt winnen. Kun je de tegenstander niet verslaan, dan ben je echter wel je attack punten kwijt!

Conclusie

Verdeeld over zowel Legendary en Villains heb ik ongeveer 130 potjes gespeeld (grotendeels solo of met twee spelers, bij uitzondering met 3 of 4 spelers). Dat zegt waarschijnlijk al genoeg over wat ik van het spel vind. Gezien mijn voorkeur voor Marvel en superhelden in het algemeen is het ook niet vreemd dat dit spel in goede aarde viel hier.

Als ik puur naar het basisspel alleen kijk, dan deel ik de kritiek die er destijds was. Het spel was inderdaad te eenvoudig om te winnen en er was weinig samenwerking nodig. Je kocht de kaarten die je zelf leuk vond en de mastermind werd toch wel verslagen.

Dit is echter sinds de komst van The Dark City, maar ook zeker met de uitbreidingen die daarna nog gekomen zijn absoluut niet het geval meer. De makers van het spel hebben dan ook goed geluisterd naar de kritiek en daar ook iets mee gedaan.

Het aspect van de onvolledige coop, het feit dat je samen wint maar er vervolgens een tot ultieme winnaar wordt uitgeroepen, heb ik weinig mee. Wij tellen de punten wel voor de statistieken, maar verder kijken wij met name naar winst of verlies als geheel. Met wat goede wil zou je hier nog de uitwerking van de ego’s van superhelden kunnen zien. Ondanks dat ze in teams winnen, willen ze individueel met de eer strijken.

Zelf wil ik het spel met maximaal 3 spelers spelen. Vanaf 4 spelers vind ik het te lang duren voordat ik aan de beurt ben. En het is niet zo dat er zoveel overleg plaats hoeft te vinden dat ook de beurten van een medespeler erg interessant zijn.

Als je het spel vergelijkt met Legendary: Encounters dan zit in dit spel iets minder spanning omdat alle kaarten hier direct open komen te liggen. Je merkt dat daardoor ook het cooperatieve deel wat minder tot uiting komt in het spel. Waar je bij Encouters echt goed moet overleggen over de stappen die je wilt/kunt nemen, kun je bij Legendary meer gaan voor wat jou het beste uitkomt.  Slechts incidenteel zul je veel overleg hebben voordat je jouw acties uitvoert.

Daarnaast is het bij Legendary zo dat in sommige gevallen de ‘druk’ om actie te ondernemen wel eens ontbreekt. Er liggen villains en er ligt een mastermind, maar je kiest ervoor om ze nog even te laten liggen omdat je iets anders wilt doen. Thematisch gezien natuurlijk erg vreemd.

Qua spel zou je dan ook wel kunnen zeggen dat Encounters wellicht beter in elkaar zit dan Legendary zelf. Maar toch heeft en krijgt Encounters geen plek in mijn collectie in tegenstelling tot Legendary en Villains. Hoezo dat? Dat heeft ten eerste te maken met het thema. Ik ben groot fan van superhelden en dit is bij verre mijn favoriete titel als het om superhelden gaat. Het spel is goed solo en met twee spelers te spelen en ik heb, door het gebruik van de verschillende keywords, de plot twists en de master strikes, echt het idee dat het plezier dat ik heb als ik een comic lees of een serie of film over superhelden kijk terugkomt op het bord.

Daarnaast is er de online community. Ik ken zelf geen enkel spel waarbij de fanbase op – met name – BGG voor een dergelijke actieve community heeft gezorgd als bij Legendary. Fanbased custom cards, wekelijkse challenges, online competities, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. Zelf heb ik al meerdere malen gebruik gemaakt van custom cards om bijvoorbeeld met helden uit DC Comics te spelen (of zelf met de Teenage Mutant Ninja Turtles of He-man) en ook bij de online competities doe ik regelmatig mee. Dit zorgt bij mij voor een enorme meerwaarde bij het spel en maakt het spel tot mijn topper in mijn collectie.

Sterker nog, dat zorgt bij mij voor een redelijk actieve vorm van completeritis, iets wat ik bij andere spellen eigenlijk totaal niet heb. Secret Wars II gaat er dan ook zeker komen en datzelfde geldt voor de Captain America uitbreiding van 2016 en alle verdere uitbreidingen die er gaan komen.