HeroQuest [6/10]

Auteur: Ruud 11 mei 2015 0 Reacties

HeroQuest (HQ) is een nostalgisch bordspel van Stephen Baker voor 2-5 spelers, uitgegeven in 1989 door MB. In HQ spelen 4 spelers ‘helden’ in een strijd tegen de slechte tovenaar Morcar.  Nu is HQ bijna 30 jaar oud en voor veel gamers heeft het een cult status door jeugdherinneringen. Maar de vraag is natuurlijk, is dit terecht? Of is HQ in die 30 jaar volledig ingehaald door modernere games zoals Descent? Lees het op Ameritrash!
HeroQuest
Stephen Baker
MB Spellen
1989
2-5 spelers
60-120 minuten
Engels, Nederlands
Hoge mate van taalafhankelijkheid
Dungeon-Crawl, Combat, Heroes, 1-vs-many

Het HeroQuest bord bij de binnenkomst van de helden bij een quest. De enige deur is nog gesloten.. dus wat gaat er gebeuren?

De meubels in de kerkers is wat voor veel spelers toch centraal staat in de HQ beleving.

In HQ speelt een speler Morcar, een slechte wizard die de wereld wil komen vernietigen. Tot 4 andere spelers spelen Helden, zoals de barbaar, dwerg, elf en tovenaar die Morcar willen dwarszitten. Morcar speelt in dit spel een soort dungeon-master met als doel de helden te verslaan. Morcar heeft een boekje met quests die de helden moeten zien te voltooien. De basegame komt met 15 van zulke quests in het ‘Boek der Opdrachten’, die Morcar instrueren welke kamers er voor de helden toegankelijk (kunnen) zijn, waar welke monsters (komen te) staan, welke treasures er te halen zijn of er valstrikken in de kerker aanwezig zijn.. Morcar krijgt om zijn geheimen niet prijs te geven een mooi DM-scherm waarachter hij zijn geheimen kan verstoppen.

Het spel begint met een beetje setup voor Morcar. Hij zet op het grote in kamers onderverdeelde kaart op tafel neer, plaatst deuren en blokkeert paden waar de helden niet op kunnen lopen. Daarna beginnen de helden hun beurt, waarbij ze proberen door de kerker te komen en een doel te bereiken dat door de quest wordt bepaald en door Morcar voorgelezen. Er zijn 4 Heroes in HQ, waarbij de dwerg en barbaar grofweg hetzelfde spelen en beide het vooral van hun fysieke aanvallen moeten hebben. De Barbaar doet het meeste schade, de dwerg doet (wat) minder schade maar kan weer vallen onschadelijk maken als extra. De Elf is even sterk als de dwerg, maar kan een beetje toveren, De tovenaar is het zwakst met aanvallen, maar kan het beste toveren.

De 4 hero-kaarten. Elke kaart is kent een ras beschrijving, artwork en flavor-text van het miniatuurtje. Links staan hoeveel dobbelstenen de Held rolt voor aanval, verdediging en lopen. Als laatste staat er nog hoeveel intelligentie en lichaamspunten (hitpoints) de Helden hebben.

Blaadje waarbij de Helden hun naam, intelligentie en lichaamspunten kunnen bijhouden en welke opdrachten ze succesvol hebben overleefd.

Wat voorbeelden van de magie in HeroQuest. Er zijn verschillende scholen van Magie in HeroQuest. De Heroes die magie kunnen gebruiken verdelen samen de ‘scholen’, waarbij de Wizard de eerste keuze krijgt en tevens de twee scholen krijgt die de Elf niet kiest.

In HQ spelen de Helden eerst hun beurt, waarna Morcar aan de beurt is. De speler links van Morcar begint zijn beurt en het spel gaat met de klok mee. De beurten van de helden en Morcar werken grofweg hetzelfde, maar waar de Heroes elk hun beurt doen, kan de Morcar-beurt uit meer beurten bestaan immers is die gelijk aan de hoeveelheid monsters die op het bord zijn. Monsters en helden mogen in hun beurt eigenlijk maar 2 dingen doen, ze mogen lopen en een actie doen, of een actie doen en dan lopen. Lopen doe je door 2 dobbelstenen te gooien en de waardes op te tellen. Lopen mag je alleen orthogonaal, dus niet diagonaal bewegen. De helden zijn iets vrijer in hun beurt dan Morcar met zijn monsters. De Heroes mogen deuren open maken. Sta je voor een gesloten deur, dan mag je ervoor kiezen de deur open te maken. Zodra een held een kamer open maakt moet Morcar de kamer even inrichten en monsters neerzetten. De helden moeten hierbij een beetje voorzichtig zijn, want als held (of monster) mag je niet 2x in een beurt over hetzelfde vakje bewegen. Dit zorgt ervoor dat als je in je eentje een kamer in rent kan je er niet zomaar meer uit.

De Heroes nadat de deur is geopend en het volgende beetje setup is gebeurd.

Helden (maar ook monsters) mogen aanvallen. Aanvallen doe je door de attack-dice te gooien. Hoe meer wonden je gooit, hoe meer schilden je tegenstander moet rollen om zich te beschermen tegen je aanval.  Gooi je weinig schilden? Dan krijg je 1 schade per schild dat je tekort komt. Omdat je als Hero wat minder kwetsbaar bent is dat nog niet perse het einde, maar monsters hebben vaak maar 1 hit-point waardoor ze direct het loodje leggen zodra ze een schade krijgen.

De movement dobbelstenen (links) en gevechtsdobbelstenen (rechts). Op de gevechtsdobbelstenen zie je hits (schedels), verdedigingschilden voor de Heroes (het middeleeuws schild) en voor de monsters (de meest zwarte).

Als je held kan en wilt toveren (Elf of Tovenaar), komt dat in plaats van een aanval. Toveren werkt in principe net als een normale aanval, al hoeft je held niet perse aangrenzend te staan om aan te vallen en zijn veel kaarten ook breder dan een normale aanval. Zo kan je bijvoorbeeld een monster een beurt laten overslaan of een held ongezien door de kerker laten rennen.
Helden mogen ook kamers onderzoeken zodra er geen monsters meer aanwezig zijn. Onderzoeken is heel makkelijk, je geeft aan als held waarnaar je zoekt. Je kan zoeken naar Geheime deuren, vallen óf magische schatten. Morcar moet je dan aangeven of je die kan vinden. Zo kan je ook valkuilen vinden.. al kan je er ook per ongeluk inknikkeren.
De Helden winnen het scenario als ze de opdracht van de Quest halen, en verliezen zodra alle heroes gedood worden of de quest mislukt.

Conclusie
HeroQuest is geen goed spel, maar vooral een nostalgisch spel. Het spel is de aanleiding dat vele van ons vandaag de dag board games spelen. Ook ik heb als kind uren door kerkers gedwaald en monsters geslacht.  Maar het spel is inmiddels (bijna) 30 jaar oud en dat merk je. Het is niet dat HeroQuest een slecht spel is, maar HeroQuest is vooral achterhaald. Dobbelen om te bewegen denkt een beetje terug aan Monopoly en Mens-Erger-Je-Niet.. Het combat en magie systeem zijn simplistisch en de archetypen die je speelt op zijn minst cliché.
Veel moderne (en betere) games doen wat HeroQuest doet. Het sublieme Imperial Assault en het fantastische Descent zijn twee voorbeelden van dungeon crawlers met gevarrieerde opdrachten en speelvelden vol interessante manieren om je Hero op te bouwen en diepgaande tactische beslissingen. HeroQuest heeft dat allemaal niet.  Toch zeg ik nadrukkelijk dat HQ geen slecht spel is. Wat heeft HeroQuest dan wel? HeroQuest heeft vooral de kracht om als familie-spel de perfecte manier te zijn om een vlot avondje met je vrienden door te brengen en (je eigen) kinderen de magie van fantasy en boardgames bij te brengen. Het mist de diepgang voor serieuze gamers, maar voor intro-gamers en kinderen blijft het spel ideaal.