Gorechosen

Auteur: Ruud 23 november 2016 0 Reacties

Gorechosen is het Warhammer alternatief voor games als King of Tokyo. Elke beurt speel je een kaart en voer je een actie uit, totdat al je vijanden tot pulp geslagen in de Arena achterblijven. De vette miniatuurtjes, snelle en gemakkelijke gameplay zorgen ervoor dat Gorechosen menig bloeddorsteling waar voor zijn geld krijgt.

Gorechosen
Games Workshop, Ltd.
2016
2-4 spelers
Games Workshop
45-60 minuten
knokken, knokken, knokken, random, mini’s, Games Workshop
Engelstalig
Enige taalafhankelijkheid

Close up van een Gorechosen mini.

Doel
Het doel in Gorechosen is eenvoudig, 4 krijgers nemen het tegen elkaar op in een brute deathmatch. Je doel is dus simpel: Be the last man standing. Je wint zodra al je vijanden tot pulp zijn gemept in de arena. Je verliest zodra jij tot pulp bent gemept. Nu zijn er nog enkele varianten om het spel te spelen, met 2 vs. 2, 1 tegen de rest en 1 vs. 1. Deze zijn óók prima, maar allen-tegen-allen is de standaard manier om te spelen dus daar ga ik verder van uit.

De arena aan het begin van de game. Een beetje druk, maar wel ‘gezellig’ met al dat vuur.

Setup
De setup van Gorechosen is snel. Je legt het bord klaar op tafel. Dit bord is dubbelzijdig dus je kunt ook nog kiezen hoe je arena eruit ziet. De Arena tegel is donker, met veel rood, vuur en vlammen. Welke zijde je gebruikt maakt weinig uit, beide zijden zijn prima. Naast het speelbord is er ook nog een “Wrath track”. Op dit spoor wordt bijgehouden hoe boos de verschillende krijgers zijn en hoeveel acties ze in deze ronde kunnen uitvoeren. Hoe meer klappen je krijgt, hoe hoger je “wrath”. Het spel begint met elke krijger op 3 “Wrath”.

Iedere speler krijgt een rond “Wrath” token en een krijger. Deze moeten minimaal 2 vakjes van elke andere krijger worden geplaatst. Bij elke krijger hoort een karakter kaart met hitpoints, de aanvalswaarden en de speciale abilities van de krijger. Op dit bord staat ook de “Kill zone” van je krijger, in welke vakjes op het bord hij het makkelijkst/best kan slaan. Iedere speler kiest een krijger en krijgt in het begin van het spel 3 initiative kaarten in een deck. Straks worden deze één om één omgedraaid waarna de omgedraaide krijger een actie kan uitvoeren.

Het Wrath spoor. De speler met het meest linkse token heeft 4 Wrath (4 initiative kaarten). De rest 3 en 2.

Ronde-overzicht
Een ronde bestaat uit twee delen.

1. Stage One: Prepare.
   Elke ronde begint met het samenstellen van het initiative deck. Bij het samenstellen van het initiative deck, kunnen de spelers initiative kaarten in het deck schudden als ze op dat moment “Wrath” hebben. Ook worden alle 24 actie kaarten geschud en krijgen alle spelers er 5 van. Deze kaarten zijn geheim en geven je mogelijkheden voor specifieke acties.
   

   Een karakterkaart. De speciale abilities en aanvalsmogelijkheden van de fighter staan hierop. Deze fighter’s killzone is 3 vakjes voor zijn snoet en in een rechte lijn vooruit doet hij extra schade.

2. Stage Two: Fight.
   De fight ronde begint met het omdraaien van een initiative kaart. De spelers wiens kaart wordt omgedraaid moet een kaart uit zijn hand spelen en één van de 3 acties erop uitvoeren. Alle actie kaarten hebben 3 vakken. Het bovenste vak is voor movement, het middelste voor aanvallen en het laatste voor verdedigen en speciale acties. De speler kiest één van de 3 vakken en voert deze uit, waarna eventueel verkregen of verloren “Wrath” meteen moet worden bijgewerkt. Daarna wordt de volgende initiative kaart omgedraaid.
   

   De kaarten. Bovenin staat de movement, in het midden aanval en onderaan speciale krachten en verdedigen. De move kaarten zijn recht vooruit, achteruit en vrije keuze.

   De Acties:

   1. Move.
      Bewegen in Gorechosen is makkelijk, er zijn 3 soorten movement. Rechtdoor rennen, achteruit lopen en vrij bewegen. Bij de eerste twee moet je persé met je miniatuurtje in dezelfde richting blijven kijken, bij vrije movement mag je na je beweging aanpassen waar je figuurtje heenkijkt. Dit heeft uiteraard gevolgen of een miniatuurtje wel of niet in je ‘killzone’ eindigt.
   2. Attack.
      Ga je aanvallen dan moet je eerst kijken of er een vijandig miniatuurtje in je killzone staat. Je killzone bestaat uit donker blauwe en lichtblauwe vakjes, waarbij de donkerblauwe vakjes voor jouw fighter de ‘beste’ vakjes zijn om mee te slaan. Die zijn uiteraard per fighter verschillend. Afhankelijk van je actie kaart rol je een aantal dobbelstenen. De waarde waarop je hit (2+, of 4+ etcetera) en hoeveel wounds (3-5) elke hit waard is staan op je karakter kaart aangegeven. Nadat je aanvalt, krijgt de verdediger nog de kans om een verdedigingskaart uit zijn hand te spelen om zich te verdedigen. Voor elke hit die doorkomt, krijgt je tegenstander wounds en vermindert hij zijn levenspunten. Ben je onderaan het levenspuntenspoor, dan ga je van boven weer naar beneden. Wel blokkeer je het bovenste ‘lege’ vlakje met een “Wound” token, waarmee je nu effectief 1 hitpoint minder hebt. Daarnaast trek je een Critical injury kaart en voer je de effecten daarvan uit. Critical Injury kaarten geven je een extra trap na, en in het slechtste geval wordt je krijger direct onthoofd. Einde match voor hem. Hoe meer van dit soort wound tokens je krijger krijgt, hoe zwakker hij wordt (hoe sneller hij weer wounded is). Is je hele karakterkaart vol met wounds, dan is je krijger overleden.
   3. Special/verdedigen.
      Iedere speler heeft een aantal speciale eigenschappen op zijn karakterkaart. Daarnaast staan op dit veld eventueel je mogelijkheden om je te verdedigen. Gorechosen is echter een aanvalsgame, verdedigen kan en mag, maar staat op lang niet alle kaarten..

Een krijger met schade. Hitpoints worden steeds meer bedekt met Wound markers, waardoor hij steeds minder hitpoints overhoudt.

Conclusie
Dit is een Games Workshop game, dat betekent meestal twee dingen. Fantastische mini’s, simpele gameplay maar ook relatief weinig materiaal in de doos. Uitbreidingen moeten de game beter maken, door meer krijgers en kaarten toe te voegen. Dat probleem heeft Gorechosen ook. De miniatuurtjes zijn cool, de gameplay is zeker simpel. De 24 actie kaarten en de 12 critical injury kaarten zijn stiekem wat aan de magere kant. Meer is gewoon altijd beter in dit soort games. Ook zou het fijn zijn geweest om ‘iets’ meer dan 4 miniatuurtjes te hebben, nu speel je altijd grotendeels hetzelfde spel.

Wel staan er 4 alternatieve spelerskaarten achter in het regelboek afgedrukt. Daar kan je echter niet de cardboard reference kaarten voor krijgen, en de miniatuurtjes zijn los te koop in de Games Workshop winkels voor zo’n 25 euro per stuk. Hadden ze 5 of 6 mini’s in de doos gestopt, dan was het het product echt wel beter geweest. Nu is Gorechosen met 45 euro een goedkope GW game, maar 100 euro neerleggen voor de 4 extra mini’s is ook wel weer enorm.

Nog een kritiekpunt naast de hoeveelheid componenten is dat de gameplay heel erg random is. Je beurtvolgorde is random, de acties die je hebt zijn random én je dobbelt je een ongeluk. IK vind dat leuk en ik kan me ermee vermaken. Maar zodra je een diepere game zoekt, is Gorechosen dat niet. Ook duurt het spel soms net wat langer dan zou moeten, waarbij spelers geen goede kaarten meer in hun handen hebben en de ronde op die manier wat uitblust. Jammer.

Laat ik eerlijk zijn, voor 45 euro vind ik Gorechosen een prima Games Workshop product. De gameplay is zoals je gewend bent van Games Workshop. Snel, eenvoudig en ‘gewoonweg’ leuk. Vergis je echter niet, dit spel is misschien wat oppervlakkig. Als alternatief voor een game als King of Tokyo kan je het echter zeker overwegen. Ik zou wel weg blijven als je nu al weet dat je die 4 extra mini’s wilt hebben..