Auteur: Wesley 26 mei 2016 0 Reacties

Stel twee teams samen met karakters uit de toekomst, het heden en het verleden. Met personages als Robin Hood, Napoleon en Dzjengis Kahn in je team betreedt jij de arena die gevuld is met allerlei mogelijkheden. Vind de geschikte wapens, doorloop de nodige encounters en adventures en zorg ervoor dat jouw team als overwinnaar de arena uitstapt in Duel of Ages II.

Duel of Ages II
Brett G. Murrel
2013
2-8 spelers
Worldspanner
150 minuten
Combat / Grid Movement /  Modular Board / Variable Player Powers
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid

Inleiding

Het is een idee dat al in meerdere film en boeken is teruggekomen, denk bijvoorbeeld maar eens aan The Hunger Games. Drop een aantal karakters in een gebied waaruit zij niet kunnen ontsnappen en waarin zij zullen moeten overleven. Prachtidee voor een spel natuurlijk, want het laatste team (of karakter) dat overleeft wint. Maar wat nu als de karakters ook nog eens flink uiteenlopen? Want kan Robin Hood op tegen Napoleon? Of tegen een buitenaards wezen met een onuitspreekbare naam? Je zult het allemaal beleven in Duel of Ages II, want hier kan alles!

Doel

In Duel of Ages II bevinden we ons in de verre toekomst. In 2384 om precies te zijn. In deze toekomst zijn vele manieren van vermaak te vinden, maar Worldspanner is de meest populaire. In Worldspanner kan iedereen een held of ander personage uit een tijdperk naar keuze worden en samen met zijn teamgenoten de strijd aangaan met het team van de tegenstander.

Als speler van Duel of Ages II heb jij de controle over een team van personages dat strijdt tegen het team van de tegenstander(s). Het doel is afhankelijk van het scenario dat je speelt. Over het algemeen is het doden van alle tegenstanders een manier om te winnen, maar verder kun je winnen door bijvoorbeeld de meeste punten te halen in een aantal rondes, het vernietigen van de basissen van de tegenstander of door bepaalde encounters te halen.

Voorbereiding

Zoals al eerder aangegeven is Duel of Ages II een scenario-based spel. De voorbereiding van een spel is dan ook grotendeels afhankelijk van het scenario dat wordt gespeeld. Desalniettemin kunnen we wel een ruw overzicht geven van de (vele) handelingen die er ter voorbereiding moeten worden verricht.

Het spel begint eigenlijk heel eenvoudig door te bepalen wie er samen gaan spelen en tegen wie ze spelen. Ondanks dat het spel met 2-8 spelers te spelen is, speel je namelijk in twee teams (wit en zwart). Het bepalen van welk team wit en welk team zwart is, wordt aan het toeval overgelaten. Afhankelijk van het aantal spelers krijgen beide teams een aantal willekeurige karakterkaarten. Dit zijn de karakters die zij tijdens het spel zullen gaan gebruiken. Het team met het karakter met de hoogste respectwaarde is team wit, het andere team is het zwarte team. De karakters worden vervolgens onder de spelers verdeeld.

De voorbereiding gaat verder met het samenstellen van het speelbord. Dit bord bestaat uit een aantal hexagonale tegels (platters) en driehoekige tegels (dome keys) die volgens een aangegeven manier aan elkaar gekoppeld moet worden. Deze tegels worden over het algemeen door beide teams samen gekozen. Als het eerste (volledige) scenario bijvoorbeeld bekeken wordt, dan worden er twee hexagonale willekeurige tegels getrokken en mag elk team een hexagonale tegel naar keuze neerleggen.

Afhankelijk van het scenario dat wordt gespeeld, worden er stapels met common treasure cards, secret treasure cards, elite treasure cards, challenge cards en guardian cards klaargelegd. Eventueel krijgen een aantal karakters al de nodige kaarten of worden er kaarten in de vault (hun kluis) gelegd.

Nadat de verschillende stapels met kaarten zijn klaargelegd mogen de team/spelers hun karakterfiches plaatsen op het bord. Uitgangspunt is dat je deze binnen een bepaalde afstand van het startpunt van jouw team (zoals staat aangegeven op de plattegrond) mag plaatsen. De afstand is per karakter verschillend en ook weer afhankelijk van de respectwaarde van het karakter.

Ten slotte worden de encounterfiches geschud en worden deze om beurt door de teams op het bord gelegd. Elke fiche dat wordt geplaatst moet ten minste 5 velden weg liggen van alle andere fiches. Daarnaast kunnen deze niet op alle locaties worden neergelegd.

Na deze voorbereiding en uitleg van het scenario aan alle spelers kan het spel beginnen!

Ronde-overzicht

Duel of Ages II wordt gespeeld over een (veelal vooraf aangegeven) aantal rondes. Elke ronde bestaat uit de beurt van team wit, gevolgd door de beurt van team zwart.

De structuur van de beurt van een team is relatief eenvoudig. Het spel zelf is dat overigens niet. Er zijn veel (kleine) spelregels die toegepast moeten worden en die je in de gaten zult moeten houden. Maar het spel komt met een aantal trainingsscenario’s. Elk van deze scenario’s leert je een bepaald aspect van het spel te beheersen. Heb je alle scenario’s gespeeld, dan heb je alle basisregels onder de knie en hoef je alleen nog rekening houden met de aanvullende scenario-specifieke regels.

Een beurt van een team ziet er als volgt uit:
– Free Action phase;
– Fire phase;
– Move phase;
– Oppfire;
– Melee phase;
– Adventure phase;
– Reinforce phase.

Ondanks dat dit nogal wat fases zijn om te doorlopen, is de structuur relatief eenvoudig. Dit komt mede omdat bij een aantal fases al vrij snel duidelijk zal zijn of deze wel of niet uitgevoerd moeten worden.

De Free Action phase is bijvoorbeeld een fase die relatief vaak wordt overgeslagen, omdat geen van de teams gebruik maakt van de mogelijkheden die hier worden geboden. In deze fase mogen karakters uit jouw team die op dezelfde locatie staan namelijk kaarten met elkaar ruilen. Zo kun je ervoor zorgen dat bepaalde items bij het juiste personage terecht komen. In deze fase mag je ook items die op grond grond liggen oppakken en mag je kaarten uit je vault halen of ze juist daarin deponeren.

Voor zover één van je karakters een vaardigheid heeft waarbij Free Action staat vermeld, kun je die ook nu uitvoeren.

De Fire en Move fase moet je in samenhang zien met elkaar. In de Fire fase, die als eerst uitgevoerd wordt, mogen karakters die de juiste wapens bezitten schieten op hun tegenstanders. Doen zij dit, dan moeten zij de move fase overslaan, omdat zij zich niet meer mogen verplaatsen. Karakters die niet willen/mogen schieten, mogen zich daarentegen verplaatsen in de move fase. Op de karakterkaarten staat aangegeven welke snelheid zij hebben. De snelheid bepaalt hoeveel velden zij zich mogen verplaatsen per beurt, waarbij rekening gehouden moet worden met het terrein (bos, water, bergen etc). Hoe zwaarder het terrein des te langzamer zullen zij zich verplaatsen.

Kom je een tegenstander tegen tijdens deze verplaatsing, dan stopt de verplaatsing en eindigt de bewegingsmogelijkheid voor dat karakter. Kom je onderweg een Dome tegen, dan moet je ervoor zorgen dat je daar niet op eindigt.

Bewegen heeft vaak als nadeel dat je je minder goed kunt verschuilen en dat je het risico loopt dat tegenstander je zien. De Oppfire fase staat voor dit aspect van het spel. Als er namelijk tegenstanders zijn met afstandswapens (ranged) en je komt tijdens jouw verplaatsing op enig moment binnen hun bereik, dan kunnen zij ervoor kiezen om gebruik te maken van die gelegenheid om aan te vallen. Ondanks dat in eerste instantie de verplaatsing volledig wordt uitgevoerd tijdens de move fase, mag de tegenstander in de Oppfire fase schieten op het veld waar je bent geëindigd, maar ook op een veld waar je langs bent gekomen tijdens de verplaatsing. Het wapen in kwestie bepaalt hoe vaak je mag schieten. De tegenstander zal dan ook tijdens de movement fase goed moeten opletten of één van de vijandige karakters binnen zijn bereik terecht komt.

In de Melee fase wikkel je de gevechten af van karakters die tijdens de bewegingsfase op hetzelfde veld terecht zijn gekomen als een tegenstander. Gevechten in Duel of Ages II nemen een belangrijke rol in en worden veelal (ongeacht of er sprake is van ‘fire’ , ‘melee’ of ‘oppfire’) volgens een vast stramien afgewikkeld.

Bij een melee aanval wordt eerst bepaald wie er het initiatief heeft. Dit is het karakter met de hoogste wits-waarde. Bij fire en oppfire speelt dit geen rol omdat de tegenstander niet terug kan aanvallen.

Je vergelijkt vervolgens de aanvalswaarde (de Melee-waarde of in geval van (Opp)Fire de Aim-, Point- of Throwwaarde) en vergelijkt die met de verdedigingswaarde van de tegenstander (React of Stealth). Hier zal een score uit vandaag komen die zegt dat beide waardes gelijk zijn (0), of dat de aanvaller bijvoorbeeld één punt meer (+1) of minder (-1) heeft. Je draait vervolgens een challengekaart open en op die kaart staat per score aangegeven of er sprake is van een gelukte of mislukte aanval.

Als er sprake is van een gelukte aanval, dan vergelijk je jouw powerwaarde met de armorwaarde van de tegenstander. Ook hier komt een score uit vandaag die vergelijkbaar is met de score die bepaalt of je succesvol hebt aangevallen. Je draait opnieuw een challengekaart open en op die kaart staat aangegeven per score of er een aanpassing is voor de schade die het wapen standaard doet aan een tegenstander. Het is hierbij goed mogelijk dat je ondanks de gelukte aanval alsnog geen schade doet, maar je kunt ook extra veel schade doen.

Als er schade wordt gedaan, dan vermindert de health van de tegenstander. Komt hij op of onder de 0 dan is hij gedood.

Bij Fire of Oppfire moet je overigens voordat je daadwerkelijk tot de aanval overgaat, nog bepalen of er sprake is van ‘Line of Sight’. Je moet ten slotte zicht hebben op je doelwit om een goede kans te hebben om hem te raken. Je trekt hier een denkbeeldig rechte lijn voor vanuit jouw locatie tot aan de locatie waar je tegenstander staat en je bekijkt alle terreinen die op de lijn liggen en obstakels die je tegenkomt. Afhankelijk van het terrein zul je wel of geen Line of Sight hebben (bergen, gebouwen, bos kunnen bijvoorbeeld roet in het eten gooien). Is er geen Line of Sight, dan heeft je tegenstander een bonus ten aanzien van zijn Stealthwaarde. Je kunt dus nog steeds schieten, maar de kans dat je raakt is veel kleiner geworden.

Als alle gevechten zijn afgewikkeld, begint de adventure fase. In deze fase mag je encounters (ontmoetingen) of adventures (avonturen) uitvoeren. Dit is geen verplichting, maar wel iets dat veel op kan leveren tijdens het spel. Je kunt hiermee zelfs de overwinning binnenslepen.

Encounters heb je op velden waar encounterfiches liggen. Je draait dit fiche open en daar staat een bepaalde waarde van een bepaalde vaardigheid op. Je vergelijkt deze met de waarde die jouw karakter heeft op dit punt. Voldoet hij aan deze voorwaarde, dan krijgt hij de beloning die op het fiche staat aangegeven en wordt het fiche verwijderd (veelal common treasure cards, secret treasure cards en/of elite treasure cards). Haalt hij het niet, dan leg je het fiche weer gesloten terug en kun je wellicht in een volgende beurt dit fiche alsnog op komen halen met een karakter dat wel aan de voorwaarden voldoet.

De encounters komen uit verschillende tijdperken, die zijn aangegeven met verschillende kleuren. Komt het karakter dat de encounter heeft uit hetzelfde tijdperk (en heeft zijn karakterkaart dezelfde kleur) dan krijgt hij een bonus van +1.

Adventure kaarten worden gespeeld met behulp van de challengekaarten. Hierop staat aangegeven of je een avontuur haalt en hoe (welke score je op een bepaald onderdeel moet hebben).

De reinforcement fase wordt ten slotte gebruikt voor scenario’s waarin niet alle karakters op het bord beginnen. In deze fase kijk je naar het karakter van de tegenstander met de hoogste respectwaarde. Alle karakters van jou die nog niet op het bord liggen én een respectwaarde hebben die gelijk is aan (of groter dan) de hoogste respectwaarde moeten in het spel gebracht worden.

In hoofdlijnen is dit zoals Duel of Ages II wordt gespeeld, maar zoals al eerder gezegd is dit een uitgebreid en complex spel. Er komen dan ook nogal wat extra aspecten bij het spel kijken. Zo kun je bijvoorbeeld de basis van je tegenstander binnen dringen om daar wat locaties te gaan bezoeken. Je zult wel eerst door de poort heen moeten komen (ook dit wordt gezien als een adventure challenge). In een basis bevindt zich een Vortex (hier kun je karakters genezen), een vault (hier kun je items bewaren om te voorkomen dat je ze moet afleggen), gevangenen ondervragen (je kunt als je karakters verslaat deze ook gevangen nemen) of deze helpen ontsnappen. Als tegenstander kun je deze locaties vernietigen.

Je kunt daarnaast allerlei speciale vaardigheden gebruiken, vliegen, creatures gebruiken om te jagen op bepaalde tegenstanders, sentinels gebruiken ter verdedigen en henchmen gebruiken.

Conclusie

Als ik direct met de deur in huis mag vallen, Duel of Ages II is voor mij een schoolvoorbeeld van hoe een Ameritrash-titel hoort te zijn. Direct conflict, upgraden van karakters, een verhaal/idee waarin je wordt meegezogen en een enorme herspeelbaarheid en onvoorspelbaarheid door de diversiteit aan elementen die er in het spel terugkomt.

Het is dan ook duidelijk een spel met een hogere instap en een flinke leercurve. De trainingsscenario’s zijn daar ideaal voor, want ik zou mensen zeker niet aanraden om direct na het lezen van de spelregels één van de uitgebreidere scenario’s te gaan spelen. Er komt simpelweg te veel op je af en je zult het overzicht (en daarmee een groot gedeelte van het speelplezier) verliezen. Neem je de moeite om de trainingsscenario’s door te spelen en een (min of meer) vaste groep hebben om dit spel mee te spelen, dan zul je enorm veel plezier aan het spel beleven.

En dat is ook direct het nadeel aan het spel. Het is te groot en complex om het even op tafel te leggen en een nieuweling de spelregels uit te leggen, terwijl jij het spel voor de 20ste keer gaat spelen. Het spel komt simpelweg het beste tot zijn recht met spelers die allemaal even bekend zijn met het systeem en die er een gehele avond of middag voor willen uittrekken. Zelf ben ik daar zeker voor in.

Onderdelen zijn van goede kwaliteit en ondanks dat de kaarten een enorme hoeveelheid aan symbolen en gegevens bevatten, zijn ze (nadat je bekend bent geraakt met de systematiek) overzichtelijk genoeg. Miniaturen had natuurlijk prachtig geweest, maar gezien de formaat van het speelgebied had het spel (naast een stuk duurder te zijn geweest) dan ook op vrijwel geen enkele tafel meer gepast. De oplossing voor de eenvoudige, maar duidelijke fiches en de rest van de gegevens op een karakterkaart is wat mij betreft goed. Nadeel van de fiches is alleen wel, dat (zeker met de uitbreidingen erbij) er een enorme hoeveelheid fiches is waar je aan het begin van het spel dan maar bijvoorbeeld Robin Hood en Napoleon moet gaan zoeken.

Combat werkt eenvoudig en goed, alhoewel het twee kaarten systeem (één voor hits en één voor schade) in het begin erg omslachtig overkomt. Het voelt in het begin dan ook zeker vreemd aan als je wel een hit hebt, maar geen schade doet. Naarmate je het spel vaker speelt, zal dit steeds sneller worden afgewikkeld en werkt het goed. Zoals het een echte Ameritrash-titel betaamt, komt hier een flinke portie geluk bij kijken maar dan zonder het gebruik van de nodige dobbelstenen.

Door de verschillende karakter, wapens en tijdperken kun je voldoende synergie tussen alle elementen vinden om leuke tactische hoogstandjes te bedenken waarmee je het je tegenstander moeilijk kunt maken en daarnaast is er door de verschillende manieren van winnen en de verschillende scenario’s ook op strategisch gebied voldoende te vinden voor de liefhebber.

Met dank aan Bastiaan van Nox Spellenzolder (link) voor het uitlenen van zijn persoonlijke kopie.