Auteur: Ruud 12 maart 2018 2 Reacties

Dragonfire is een legacy-achtig cooperatief kaartspel in de Dungeons and Dragons wereld. Samen met 3 medespelers speel je een campaign waarbij je scenario’s gaat verslaan. Lukt dat, dan kan je verder en wordt je karakter sterker en beter. Lukt dat niet, dan wordt je toch sterker maar kan je het scenario opnieuw spelen. Sterker worden is nodig, want je gaat zeker verliezen!

Dragonfire
Randall N. Bills, Dylan Birtolo en nog 8 anderen.
2017
1-4 spelers (met 4 karakters)
Catalyst Game Labs
60-90 minuten
Cooperatief, kaartspel, Legacy, stickers, D&D, Dungeons and Dragons
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid

Doel
Het doel van de game is het scenario te winnen. Dat doe je door rondes met vijanden te verslaan. Lukt het je aan de condities van het scenario te doen, dan kan je door met de volgende stap van het verhaal.

Setup
Afhankelijk van het scenario dat je gaat spelen, heb je specifieke onderdelen van de game nodig.

Je begint altijd met het selecteren van 4 heroes. De 4 heroes die je kiest mogen meerdere klassen hebben, maar je moet altijd tenminste 1 warrior (Martial, zwart), 1 wizard (Arcane, blauw), 1 rogue (Deception, rood) en 1 healer (Devotion, groen) hebben. Elke Hero heeft een speleroverzicht, met statistieken en speciale eigenschappen. Op de kaart staat ook de karakterspecifieke samenstelling aan startkaarten.  Deze bestaan uit 4 soorten gekleurde kaarten (zwart, blauw, rood en groen), die elk 1 schade doen.

Verder schud je het deck met market kaarten, speciale kaarten die je kan kopen door het verslaan van vijanden. Deze kaarten zijn er ook in elk van de 4 kleuren, maar deze doen meer schade, of hebben krachtige extra abilities zoals het kunnen aanvallen van meerdere vijanden.

Daarna bouw je aan de hand van het scenario boek decks met vijanden waar je doorheen moet knokken. Dit is helemaal scenario afhankelijk. Ook schud je het deck met Dragonfire kaarten, speciale effecten die elke ronde een unieke feel geven.

Als laatste bepaal je random de startspeler. Dit doe je door de eerste vijand van het deck te pakken en toe te wijzen aan de speler met dezelfde kleur als het monster dat je pakt.

Ronde-overzicht
Een scenario bestaat uit een serie van scene’s, waar elke scene bestaat uit één of meerdere rondes. In het begin van de scene worden vijanden omgedraaid. Vijanden hebben net als helden en kaarten een kleur. De eerste vijand die wordt geplaatst, wordt geplaatst voor de held van die kleur. Alle andere helden worden met de klok mee van een vijand voorzien.

Dan begint een ronde. Je begint met het omdraaien van een dragonfire kaart, die de ronde van een speciaal effect voorziet.
Vervolgens begint de eerste speler met spelen.

1. Start: Sta je bij een locatie, dan mag je eruit bewegen. Sta je niet op een locatie, dan mag je er heen bewegen. Verder resolve je alle kaarten met een “start turn” eigenschap.
2. Speel kaarten: Je speelt nu alle kaarten die je wilt spelen, eventueel aangevuld met kaarten van mede-spelers waar de assist ability op staat. Kaarten die je speelt leg je neer, speciale abilities op de kaarten gaan af. Als laatste wordt de schade geresolved.
3. Schade: Dit is vrij eenvoudig, maar net wat complexer dan bij veel andere kaart games. Elke vijand kaart heeft aan zijn rechterzijde een lijstje met icoontjes staan. Dit lijstje is de schade die je moet doen aan de vijand, van de hoogste tot de laagste waarde. Je kan X kleurloze schade moeten doen of specifiek van een bepaalde kleur. Wanneer je schade doet, haal je een life-tracker op de kaart naar beneden. “Versla” je het laatste icoontje, dan is de vijand overleden en krijg je geld.
   

   Twee monster kaarten. Zoaals je kunt zien, zie je rechts op de kaart het aantal schade dat de vijand nodig heeft om een ‘niveau’ naar beneden te gaan. Damage wordt alleen bijgehouden als je het hele level verslaat. Dus bij de Street Charlatan, moet je minimaal 2 kleurloze schade uitdelen. Anders wordt het kwijtgescholden. 

4. Neem schade: Elke vijand die je niet dood hebt kunnen slaan, valt jou nu aan. Kom je ooit op 0 HP uit, dan is je karakter Stunned. Je beurt is dan direct voorbij en je moet je hand en deck schudden en 1 kaart pakken. Je hebt geen markt-fase meer. Wordt je dan genezen, pak je meteen weer twee kaarten.
5. Vul aan: Als je niet stunned bent, en je 3 of minder kaarten vast hebt, mag je nu 2 kaarten pakken.
6. Markt: Je mag zoveel kaarten kopen uit het aanbod als je wilt. Koop je geen kaart, dan moet je een kaart verwijderen uit de markt en opnieuw aanvullen. Kaarten komen direct in je hand, en zijn dus volgende beurt beschikbaar.

Zijn alle vijanden verslagen, dan kan je door naar de volgende scene.

Dragonfire is gemaakt voor campaign play. Hoe meer je speelt, hoe meer magische items en experience je verdient.Met experience kan je speciale abilities kopen, al duurt dat best wel lang. Het eerste XP slot is gratis, maar het tweede kost al 5 XP. Voor elke scene die je oeverleeft krijg je 1 XP. Win je het scenario krijg je bonus XP. Level 1 en 2 lukt nog wel, level 3.. dat is even wachten..

Conclusie
Dragonfire is een vrij abstracte cooperatieve game geworden met interessante campaign elementen. Als kaartspel is het in elk geval leuk genoeg en te vergelijken met een Aeon’s End of Pathfinder Adventure Card game. Dragonfire speelt vrij snel weg, en je moet als groep echt afwegen wie welke vijand aanvalt om als groep het meeste uit je hand te persen. Het campaign element zorgt voor de nodige, redelijk afwisselende scenario’s waar je steeds nieuwe vijanden tegen komt om te verslaan. Wel kom je steeds dezelfde marktkaarten tegen, en zou het tof zijn geweest als je steeds meer verschillende marktkaarten zou toevoegen. Dragonfire is dan ook een prima kaartspel, dat er fantastisch uitziet met het geweldige artwork maar de afwisseling moet uit de scenario’s en vijanden komen. En op zich lukt dat redelijk goed. Het is niet saai.

Voor mij heeft Dragonfire in tegenstelling tot andere cooperatieve kaartspellen, zoals Aeon’s End, Pathfinder en Xenoshyft, een enorm nadeel. Dragonfire speelt namelijk alleen echt lekker met 4 spelers. Je moet immers met alle 4 karakter-soorten spelen, en het spel schaalt vrij slecht naar 2 of 3 spelers. En dat is -voor mij- een enorm nadeel. Ik merk toch dat ik kaartspellen vaak met 2 spelers wil spelen, en niet met 4. Ik houd van snelle beurten, en veel actie. Daarom speel ik deckbuilders liefst met 2 spelers. Als je Dragonfire wilt spelen met 2, moet je spelen met 2 karakters én dat vind ik niet echt leuk. Heb je die voorkeur minder, dan zal je hier ook minder last van hebben.

En dan de Legacy aspecten. Een van de coolste aspecten van Dragonfire is het levelen en experience verzamelen door het spelen van scenario’s. Ik ben erg into legacy games, dus was ook erg benieuwd naar de elementen in Dragonfire. Dat is me tegen gevallen. Dat heeft voornamelijk te maken met mijn ongeduldigheid. Ook in Pandemic of Risk Legacy was ik into het plakken/ontdekken van stickers, doosjes en geheime dingen. Dat aspect is in Dragonfire er niet echt. Je krijgt een hoop stikkervellen, en na veel potjes krijg je een kleine upgrade. Voor mij heb ik meer mutaties/legacy nodig om het interessant te houden.

Al met al, ben ik enigzins teleurgesteld in Dragonfire. Het is een prima deckbuilder, maar de legacy aspecten zijn er niet echt. Daarom geef ik zelf de voorkeur aan andere cooperatieve deckbuilders. Ik denk dat Xenoshyft,en een Aeon’s End beter voor mij geschikt zijn. Jammer!