Ameritrash.nl > Reviews Ameritrash > Dragon Punch
Dragon Punch
In Dragon Punch (DP) knok je met z’n tweeën een gevecht uit in de arena. Een beetje zoals vroeger op de console je een potje Mortal Combat of Street Fighter speelde. DP zet dat thema om in een eenvoudig twee-speler kaartspelletje dat ongeveer 10 minuten van je tijd in beslag gaat nemen. Leuk?
Dragon Punch
Koen Hendrix
2016
2 spelers
Level 99 Games
10 minuten
Filler, combat, kaartspel, card game, mortal kombat, street fighter, beat ‘m up, micro game.
Engelstalig
Gematigde mate van taalafhankelijkheid
Doel
Net als in de meeste 1-vs-1 combat games op de spelcomputer speel je ook hier 3 rondes waarbij de eerste die twee potjes wint uiteindelijk het gevecht wint. Het gaat er dus om als eerste 2x je tegenstander te verslaan.
Setup
De setup van DP is extreem eenvoudig. Het spel bestaat uit twee gelijke setjes van 6 basis kaarten, die elk een witte (gezonde) en rode (verwonde) helft hebben. De kaarten die de spelers krijgen zijn (Wit/Rood): High Kick/Combo Kick, Low Poke/Electric Uppercut, Block/Charge, Fireball/Crouching Fireball, Taunt/Hopping Taunt en Throw/Atom Smasher. Dit zijn de aanvallen die je gedurende het spel kan spelen.
Daarnaast krijgen beide spelers één van de paarse karakter kaarten naar keuze, welke net zoals de basis kaarten uit twee delen bestaat. Als laatste zorg je dat je al je kaarten in je hand houdt met hun witte zijde zichtbaar.
Dragon Punch aan het begin van het spel. 6 Basis kaarten met hun witte zijde omhoog en 1 karakterkaart.
Ronde-overzicht
In DP kiezen beide spelers tegelijkertijd welke kaart ze gaan spelen en dus welke aanval ze willen uitvoeren. Wanneer je aan het kiezen bent heb je je kaarten verplicht uitgewaaierd, waardoor je niet alleen je eigen kaarten kunt lezen maar je ook laat zien nog geen keuze gemaakt te hebben. Daarnaast zijn door jou eerder gespeelde kaarten in je hand omgedraaid, zodat je tegenstander ze kan zien. Hiermee kan je tegenstander afleiden welke kaarten jij nog kunt kiezen.
Een karakterkaart uit Dragon Punch. Je ziet dat er 2 sets Hi/Lo waarden staan, met een attack speed (rode waarde) en 1 aanval (vuurbal). De speciale ability staat ernaast. De kaart begint ‘face – up’, maar kan door een wond ondersteboven worden geplaatst. De Dragon Punch wordt dan de Ultra Beam.
Wanneer je een keuze gemaakt hebt voor een kaart, laat je dat zien door de te spelen kaart bovenop je andere kaarten te leggen en het stapeltje kaarten tot 1 stapeltje te schuiven. Wanneer beide spelers hun kaart gekozen hebben, vergelijken ze de kaarten om te zien ‘wie wint’.
Deze speler kiest om een Throw uit te voeren.
Een Taunt en Throw kaart. Na het spelen van een Taunt krijg je al je kaarten terug. Een block (niet afgebeeld) is een schildje.
Dezelfde kaarten als hierboven omgedraaid.
Elke kaart heeft een belangrijkere informatie erop staan. Elke kaart heeft een Hoge en Lage “move location”, waar een aantal symbolen op kunnen staan. Deze symbolen vergelijk je tussen de verschillende move locations van beide spelers. Hier kijk je met name of er aanvallen niet worden tegengehouden door Blocks of Evades van je tegenstander. In het waarschijnlijke geval dat beide spelers kaarten spelen met hits erop, doet alleen de snelste aanval schade. Hierbij kunnen fighters nog initiative hebben gekregen door het eerder spelen van eerdere kaarten, waarbij de aanvalssnelheid tot 0 wordt gebombardeerd.
Doet een aanval schade, dan symboliseert de aangevallen speler dat door kaarten naar hun rode kant te draaien. Zijn alle handkaarten in je hand rood geworden, dan ben je KO voor deze ronde. Leuk is hierbij dat de aanvallen soms flink sterker worden als je aangevallen bent, zodat je redelijk makkelijk terug kan komen in het gevecht ondanks dat je al wat klappen hebt gevangen.
Dragon Punch na wat gespeelde kaarten en geïncasseerde schade (rode zijde van kaarten omhoog).
Conclusie
Laat ik voorop stellen dat dit soort kaartspelletjes meestal niet aan mij besteed zijn. Voor mij moeten games vaak lang, diep, en vol prachtige componenten zitten. Het hebben van 7 kaarten en een speelduur van 2-3 minuten per ronde is normaal gesproken dan niet direct iets waar ik op zit te wachten. Voor Dragon Punch was het dan ook bijna onmogelijk om me echt te overtuigen en dat is Dragon Punch dan ook niet helemaal gelukt. Maar heb me wel even vermaakt met Dragon Punch.
Het voelt een beetje aan als een eenvoudige variant op Yomi (review), waarbij je in het hoofd van je tegenstander moet proberen te kruipen. Je weet namelijk ongeveer wat de opties zijn van je tegenstander (gespeelde kaarten zijn immers bekend) en of je tegenstander initiative heeft en dus aanvalssnelheid 0. Je probeert op basis van die informatie in te schatten welke kaart hij/zij gaat spelen en hoe je je daar het best tegen kan wapenen. Dat weet je tegenstander natuurlijk ook, waardoor die misschien juist voor een andere kaart gaat kiezen. Op zich werkt dat gedeelte van het spel prima en is stiekem best wel geinig.
Aan het spelmateriaal ligt mijn wat lauwe reactie op zich ook niet. De kaarten zijn prima kwaliteit en prima leesbaar. Wel vond ik de spelregels niet heel helder, want ik heb een behoorlijke hoop moeite moeten doen om te begrijpen wat alle symbooltjes doen. Uiteindelijk is het spelletje me niet intuïtief genoeg. Iets teveel gepuzzel, vergelijken en per gespeelde kaart nadenken over wat het effect nu precies is.. Zijn alle aanvallen geblocked? Nee, wie is het snelst? En hoeveel schade is dat dan.. zijn er nog andere effecten..? Dit proces van nagaan welke gespeelde kaart de andere kaart verslaat kost me net teveel tijd en moeite voor de spelduur en complexiteit van Dragon Punch, iets waar ik bij Yomi geen last van had. Uiteindelijk is Dragon Punch het voor mij dan ook niet geworden.