Auteur: Wesley 19 maart 2015 2 Reacties

BattleCON: The Devastation of Indines is een kaartspel voor 1-5 spelers waarin de gevechten die we voorheen op de arcade machines speelden tot leven komen.
In 45 minuten zul je je tegenstander moeten verslaan in een direct gevecht. Kan dit spel het arcade gevoel naar het speelbord overbrengen?

BattleCON: Devastation of Indines
Level 99 Games
2013
1-5 Spelers
30-60 minuten speelduur
Engelstalig
Hoge mate van taalafhankelijkheid
Fantasy fighting game

BattleCON: Devastation of Indines is een vechtspel dat zich afspeelt in de door Level 99 Games bedachte fantasy wereld Indines. Binnen deze wereld zal je een personage spelen dat tot één van de facties behoort die vechten over de heerschappij van de wereld. Level 99 Games heeft meerdere spellen uitgebracht die zich in deze wereld afspelen, maar de BattleCON spellen kunnen toch wel als de bekendste beschouwd worden. BattleCON draait rondom het principe dat je twee kaarten met elkaar combineert die bepalen wat jouw personage gaat doen.

Iedere speler zal om te beginnen een personage uit moeten kiezen dat hij wil spelen. Deze personages zijn bij het basisspel verdeeld in ‘flight’. Naarmate je peronages uit een hogere flight kiest, zullen de personages meer mogelijkheden hebben en zal het spel wat gecompliceerder worden. Bij ieder personage hoort een set van base kaarten, style kaarten en een overzichtskaart die je aan je tegenstander geeft zodat hij weet welke kaarten bij jouw personage horen. Tussen de spelers in komt ‘de arena’ te liggen. Dit is een bord waarop de personages van de spelers (staande tokens) die zich van links naar rechts en vice versa over het speelbord zullen voortbewegen rondom hun tegenstander.

Een compleet gevecht verloopt volgens het ‘best out of three principe’. Degene die als eerst twee van de drie duels heeft gewonnen wint het gevecht. Een duel bestaat uit 15 ronden die met een rondeteller bijgehouden kunnen worden en binnen die 15 ronden probeer je de levenspunten van je tegenstander tot 0 te reduceren.

Iedere speler begint met een eigen set base kaarten en style kaarten. De base kaarten bevatten de range (afstand), power (kracht) en priority (snelheid) van je aanval. De stylekaarten bevatten modifiers voor de range, power en priority van je base kaart. Beide kaarten kunnen daarnaast nog bijzondere effecten geven aan jouw aanval van die beurt.

Elke beurt kiest iedere speler een base kaart en een style kaart waarmee hij die ronde zijn aanval vorm wil geven. Nadat iedere speler dit gedaan heeft en deze kaarten gesloten voor zich heeft liggen, heeft iedere speler voordat de kaarten open worden gedraaid nog de mogelijkheid om eventueel de bijzondere vaardigheden van zijn personage (die worden aangeduid met ‘ante’) uit te voeren.

Zodra de kaarten worden opengedraaid, zal aan de hand van de priority waarde van iedere speler bepaald worden wie de startspeler is deze ronde. In deze volgorde zullen de spelers hun aanvallen uitvoeren en bewegen over het bord. Het is daarbij van groot belang om de volgorde tussen het bewegen en het activeren van jouw aanval in de gaten te houden. Dit wordt aangegeven met ‘before activating’ en ‘after activating’. Het liefst wil je dat jouw tegenstander binnen jouw range is tijdens jouw aanval (zodat je hem schade kunt doen), maar jij buiten zijn range blijft tijdens zijn aanval.

 

 

Aan het eind van de beurt kunnen de spelers eventueel nog hun ‘end of beat’ gevolgen activeren. Daarna worden de discard stapels gewisseld. De stapel die helemaal links op het bord ligt, nemen de spelers op hand. De stapel die daar rechts van lag, schuift naar links en de kaarten die je net hebt uitgespeeld, vormen een nieuwe stapel rechts. Je bent jouw gebruikte aanvalscombinatie dan ook minstens twee beurten kwijt.

Is het werkelijk zo eenvoudig? Ja, het basisprincipe van het spel is inderdaad zo simpel. Wat het spel iets gecompliceerder (en leuker) maakt zijn alle bijzonderheden die zich tijdens het spel kunnen voordoen.  Allereerst hebben sommige kaarten ‘on hit’ effecten die je toepast als jouw tegenstander in range is. Daarnaast heb je ‘on damage’ effecten die toepast worden als je schade doet. Als je schade doet kan jouw tegenstander eventueel ‘stunned’ zijn. Is dit het geval, dan kan jouw tegenstander deze ronde niet terug aanvallen. Daarnaast heeft iedere speler nog een ‘finisher kaart’ die bij zijn personage hoort. Voordat het spel begint, kiest iedere speler welke speciale aanval (finisher) hij kan toepassen. Eenmaal in het spel (zodra een speler onder de 7 levenspunten beland) kan hij zijn finisher inzetten als bijzondere aanval.

Is dat dan werkelijk alles? Nee, zeker niet. Zo zullen de personages uit hogere flights steeds meer vaardigheden krijgen. Daarnaast bevat het spelregelboek meerdere varianten die gebruikt kunnen worden om het spel meer variatie te bieden. En alsof dat niet genoeg is zijn er meerdere uitgebreidere varianten (modes genoemd) waarmee je het spelverloop kunt aanpassen. Hierbij kun je denken aan vechten in teams, vechten met meerdere tegen één en nog veel meer en bevat het spel meerdere scenario’s die je kunt uitproberen.

Conclusie

Laat ik beginnen met de vraag waarmee ik deze review begon. Kan dit spel het arcade gevoel naar het speelbord overbrengen? Jazeker, daar is het spel wat mij betreft uitstekend in geslaagd. Niet alleen door het van links naar rechts bewegen en het uitvoeren van de aanvallen, maar met name door alle situaties die zich tijdens het spel voordoen. Stun je tegenstander en je ziet bij wijze van spreken de sterretjes boven zijn hoofd verschijnen, voer de finisher uit terwijl je (à la Mortal Combat) uit de televisie ‘finish him’ hoort komen en combineer jouw kaarten zoals je voorheen de verschillende combinaties van knoppen combineerde om een bijzondere aanval uit te voeren.

Maar als je door het sentiment van de oldskool gevechtgames heen kijkt, dan zie je dat er ook gewoon een uitstekend spel voor je ligt waar van alles in zit. Handmanegement is het centrale aspect waar je op zal moeten letten. Probeer
in de hoofd van je tegenstander te kruipen om te voorspellen wat hij gaat doen en kies daarbij jouw ideale tegenaanval, zonder uit het oog te verliezen dat één klap nog geen knock out betekent. Dat je ten alle tijde de hand van tegenstander mag bekijken (het is een open information spel) zorgt ervoor dat je dit ook echt kunt doen. De personages zijn goed in balans met elkaar en het winnen of verliezen zal dan ook echt afhankelijk zijn van de wijze waarop jij en je tegenstander spelen.

De onderdelen zien er prachtig uit.Het bord en de staande personages (hoewel zij geen directe functie hebben) zijn degelijk, het artwork is prachtig en de kaarten zijn voorzien van duidelijke en overzichtelijke informatie. Qua variatie kan ik heel kort zijn. Dit spel bevat zoveel mogelijkheden dat het zijn (hoge) aanschafwaarde meer dan waard is. Dat het spel wordt uitgegeven in verschillende flights zorgt daarbij uiteraard ook voor variatie, maar met name voor het feit dat je stapsgewijs het spel goed kunt leren spelen.

BattleCON: Devastation of Indines is wat mij betreft een topspel en voor mij het beste vechtspel dat ik heb gespeeld. Voor liefhebbers van Mortal Kombat, Streetfighter en bordspellen absoluut een must en voor de overige veelspelers absoluut een aanrader.